Column van Nina Juffermans, nu ook online, ook verschenen in magazine 8, 2014-2015
Ik was vorige week op een familieverjaardag. Die dingen gebeuren wel eens, daar doe je niks aan. De zus van mijn oma werd 93, ach-ter-lijk oud. Echt overdreven oud bijna. Maar goed, het familiefeestje. De plek waar je 32 keer de zelfde vraag beantwoordt en vol verwachting afwacht tot het sociaal geaccepteerd is om een biertje te pakken.
Aangezien het feestje 's ochtends was, viel de optie van een biertje al af. God sta me bij. Ik besloot aan de koffie te gaan, want ik had een kater. Hoe kan het ook anders? Gevalletje slechte planning van mijn kant. Sorry. Al snel had ik de eerste verre familieleden om me heen verzameld. Zo'n katerige kop trekt blijkbaar een hoop bekijks. Nadat ik het geheugen van de luitjes om me heen had opgefrist qua mijn bezigheden en nog een koffie had besteld, kwam de vraag der vragen.
'Maar Nina, jij studeert nu al vier jaar. Moet je dan niet een keertje klaar zijn met je studie?'
Uit pure reflex wil ik haar een klap in het gezicht geven. Dat soort vragen stel je niet aan een katerige kop op een familiefeestje in de ochtend. Dat is gewoon ronduit grof. Ja toch? Precies. Gelukkig ben ik goed opgevoed en weet ik dus dat je oude familieleden niet mag slaan. Dat is niet netjes. Toch doet deze vraag mij wel degelijk iets. Ik had inderdaad al wel een beetje aan het einde van mijn studie moeten zijn. Oude klasgenoten uit het eerste jaar zijn bezig met afstuderen. En ik? Nee, ik niet en dat vind ik soms best een beetje gênant. Zeker als ik in de vragende ogen van verre familie vol verwachtingen kijk.
Doe ik er wat langer over dan normaal? Ja, ik ben nog zeker een jaar bezig. Geniet ik van de studententijd die ik heb? Ja, meer dan soms goed voor me is. Is het dan erg dat ik er wat langer over doe? Nee, vind ik niet. Bam, daar is het antwoord. Student ben je niet de rest van je leven, dus moet je ervan genieten zolang je het bent. En dan kan het maar beter lekker lang duren.
'Nee', antwoord ik de vragende ogen dan ook, 'maar excuseert u mij even. Ik ga vragen of de tap open mag. Dat het nog geen 12 uur 's middags is, maakt me niet uit. Want daar, mevrouwtje, ben ik tenslotte al vier jaar student voor.'
