Columns

Een wilde rit

Iedere maand schrijft vijfdejaarsstudente Nina Juffermans een column voor Trajectum online. Deze maand: voor de lieve eerstejaars…

Aan het einde van de middelbare school dacht ik dat ik alles had gehad. Ik was 17 jaar en wist precies hoe het leven in elkaar zat.

Op feestjes had ik me vaak genoeg klem gezopen en was ik compleet uit mijn dak gegaan. Ik was verliefd geworden om er vervolgens uren lang om te huilen. Liefdesverdriet was voor mij niks nieuws. Ik had vrienden gemaakt, gereisd en kennis opgedaan. Bovendien vond ik mezelf ontzettend volwassen. Ja, ik wist wel hoe het leven werkte.

Ik had geen idee dat ik op het punt stond om in de achtbaan ‘Studententijd’ te stappen.

Inmiddels ben ik bijna vijfdejaars en het is een behoorlijk wilde rit geweest tot nu toe.

Ik dacht dat ik wist wat een feestje was, terwijl de feesten in mijn nieuwe stad Utrecht legendarischer bleken dan ik ooit had kunnen bedenken. De nachten duurden langer, het dansen werd wilder en de katers voelden heftiger.

Alleen de verliefdheid kon niet heftiger. Dacht ik.
Tot ik verliefd werd in mijn studententijd. Tja, als verliefdheid nog heftiger blijkt te kunnen, dan weet je het wel wat liefdesverdriet betreft. Ik huilde niet uren zoals op de middelbare school, maar dagen of soms weken. Om vervolgens mezelf van feest naar feest te slepen tot ik van een verdrietige drinker weer een vrolijke student was. Om vervolgens natuurlijk weer verliefd te worden, liefdesverdriet etc.

Ik ben eenzaam geweest.
Ik greep de eerste de beste mogelijkheid aan om op mezelf te gaan wonen en belandde op een bloedheet zolderkamertje zonder echte huisgenoten. De avonden zonder feestje of andere bier-gerelateerde-gelegenheid bracht ik alleen door op de bank. Dan belde ik mijn moeder om een onzinnig verhaal op te hangen en gewoon even haar stem te horen. De stoere student was opeens weer heel klein. Wat bewijst hoe belangrijk een leuk studentenhuis is.

Lieve nieuwe eerstejaars, pas goed op jullie zelf.
Maak nieuwe vrienden, vind een leuke kamer, drink, dans, zoen, word verliefd, jank er om, bel je moeder zo nu en dan, leer af en toe wat en vooral: geniet. Want hoeveel katers je ook zal ontmoeten, hoe vaak je ook zal janken om één of andere trut of klootzak, al voel je je soms nog zo eenzaam: je wil dit niet missen. Het is waar wat ze zeggen: ‘Je studententijd is de mooiste tijd van je leven’.

Maar hou je vast, want het wordt een wilde rit.