Iedere maand schrijft vijfdejaarsstudente Nina Juffermans een column voor Trajectum online. Deze maand: even geen sarcasme.
Kunnen jullie anders gewoon even stil zijn? Heel even maar. Gewoon even allemaal jullie koppen dicht doen. Zodat ik rustig kan nadenken. Kan bedenken wat ik nou moet. Met hem en haar of met mezelf. Met lief en stom vinden. Wat ik moet voor nu, maar vooral voor later. Even ademhalen zonder dat de rest van de wereld door me heen ademt. Gewoon even rustig. Ik denk dat ik dat nodig heb. De tijd gaat me te snel en er gebeurt te veel om me heen, snap je. Kunnen jullie anders misschien stil zijn? Mag dat misschien even?
…
Het kan niet hè. Stond de tijd soms maar echt stil. Zeiden we soms maar echt niks. Massaal de koppen dicht. Zou het helpen? Zouden we onszelf en anderen dan beter snappen? Misschien zouden we betere keuzes maken of misschien helemaal geen keuzes maken. Zouden we minder bang zijn voor later of juist meer? Ik weet eigenlijk niet wat beter is. Misschien is het wel heel eng. Wat denken jullie? Denk er maar even over na. Dan ben ik even stil.
