Vorige week donderdag was het de International Dag tegen Vrouwenbesnijdenis. Ik was toen in Kenia, waar het wegsnijden van de clitoris bij sommige vrouwen van stammen nog gedaan wordt. Dat neemt gelukkig af door beter onderwijs. Samen met een sociaalwerkster sprak ik over de verschillen in seksuele voorlichting. Zij vertelde aan twaalfjarigen hoe de penis in de vagina gaat en dat je voor geslachtsverkeer op die leeftijd nog te jong bent. De kinderen luisterden en vertrokken geen spier, geen gegiechel.
Het schijnt dat jonge meisjes, maar ook jongens, regelmatig de bosjes ingelokt worden en dan aangerand of zelfs verkracht. Scholen zijn daar niet om de hoek; men moet soms kilometers lopen. De sociaalwerkster deed voor dat als je niet wil dat iemand aan je komt, je nee moet zeggen. Dat moest de hele klas, meer dan vijftig kinderen, tegelijk herhalen.
Ik vertelde dat ik het vreemd vond dat jongeren zich schamen voor hun lichaam. Ik kwam in een kleedruimte voor jongens bij een zwembad, waar twee jongens van een jaar of achttien zich aan het afdrogen waren. Heel moeizaam deden ze hun onderbroek aan, terwijl ze een handdoek rondom hun middel hadden. Het deed me denken aan de film ‘Alleman’ van Bert Haanstra, vijftig jaar geleden.
