Derdejaars journalistiek studente Julie Brummel blogt drie maanden lang vanaf haar stageplek De Amersfoortse Courant. De laatste stagedag is geweest, en nu… uitslapen.
Dat was het dan. The end. Over en voorbij. Basta. Hasta la vista, baby.
Mijn stage zit erop. Met een zelfgemaakte taart en veel gelach heb ik afscheid genomen van het AD. Dat was vrijdag.
Nu is het maandagochtend. 11.56 uur om precies te zijn. Ik ben net wakker, heb een lekker Sinterklaasweekend gehad en de week strekt zich voor me uit. Hij is nogal leeg in vergelijking met de vorige dertien. Heerlijk. Of toch niet?
Deze week ga ik… uitslapen, naar de kroeg, uitslapen, eindelijk mijn kamer weer eens fatsoeneren en bijkletsen met vrienden die ik de afgelopen drie maanden moest verwaarlozen.
Als ik terugkijk op mijn stage ben ik meer dan tevreden. Het was simpelweg geweldig. Een cijfer heb ik nog niet gekregen, maar daar ben ik niet bang voor. Zo erg en dramatisch eenzaam het mij in september leek, zo ontzettend viel het mee. Het was gewoon heel leuk!
Ik heb het uitgaan niet ontzettend gemist. Ik heb genoeg vriendinnen gezien in de afgelopen drie maanden. Ik was niet totaal afgesloten van mijn sociale leven. Ik heb heel veel geleerd en het heel erg naar mijn zin gehad op de redactie.
Ik zou kunnen gaan werken, als de rest van mijn omgeving dat ook zou doen. Dus dat doe ik nog maar niet.
Die stage had gerust een maandje langer kunnen duren en ik ben nu zeker dat ik dit de rest van mijn leven wil gaan doen. Maar voor nu geniet ik nog lekker twee jaar van mijn studentenbestaan.
Dit was de laatste blog van Julie Brummel voor Trajectum.
