– Column van Niels Peuchen, nu ook online, oorspronkelijk verschenen in magazine 1, 2013-2014
Tegenover de Neude zit een haas op een steen. Hij denkt. Een busbaan scheidt hem en het plein. Af en toe wordt zijn innerlijke rust daarom bruut verstoord door langsdenderende bussen. De haas vindt het plein alleen het bekijken waard wanneer er een tent staat. Het zijn Tweetakt en het Festival aan de Werf waarvan hij het meest geniet. De lichtjes, de muziek, de artiesten, daar gaan zijn hazenoogjes van glinsteren. Maar wanneer de feesttenten weer weg zijn, is het andere koek. Dan kijkt de haas uit op een studentencafé, een bar-restaurant dat door de naam vooral geschikt lijkt voor corpsballen en een café met een Franse naam waar verder weinig Frans aan is. ‘s Nachts ziet de haas jongeren uit de panden strompelen en op de straatstenen kotsen. Op een bank zit een stelletje uitgebreid te zoenen. Een twintiger urineert tegen een boom. Het kan allemaal, want aan ruimte is geen gebrek. Het plein is een grijze, desolate vlakte.
Overdag vallen andere dingen op. Van de aanwezige fietsen lijkt een deel achtergelaten te zijn door het nachtelijke publiek, een ander deel is al weken vergeten door de berijder. Verkoopmedewerkers en kantoorbeambten steken in rap tempo het plein over, van de ene uithoek naar de andere. Het is een decor van oud staal en ijverige arbeiders waarnaar de haas elke ochtend opnieuw staart.
Soms schijnt de zon en plaatsen de uitbaters het hele plein vol met tafeltjes en stoeltjes. Dan kijkt de haas naar de verschillende soorten mensen. Studenten die van De Uithof komen, gezinnen met kinderen, vrouwen met grote zonnebrillen. Heel Utrecht stroomt naar de Neude zodra de warmte de stad beheerst. Maar veel is er niet voor nodig om ze daar ook weer weg te krijgen. Een paar wolken en een beetje regen, de haas heeft het allemaal door. Het is een plein dat slechts een paar keer per jaar interessant is.
Ooit stond hier het mooiste postkantoor van Nederland, nu kampt het gebouw met een identiteitscrisis. Ooit was het plein zelfs de thuisbasis van het Glazen Huis. Nu denkt de haas: wat is de Neude eigenlijk een lullig pleintje.
