Het eerste team van de toen nog bestaande korfbalclub Archipel in Amsterdam speelde in de hoogste klasse. Mijn vader was er dertig jaar voorzitter. Eind vorige eeuw vroeg ik hoe moeilijk het was zo lang leiding te geven: “Ik weet niet of ik het nu nog zou kunnen, want men is mondiger en reageert anders op beslissingen van een bestuur.”
Eric Lowitt schrijft in The Guardian over de veranderende tactieken van leiders. Niet van een sportvereniging, maar van firma’s als General Electric, waar de fameuze Jack Welch tot aan zijn pensioen in 2001 de scepter zwaaide. Volgens Welch moest je nummer een of twee zijn in een markt, anders stoppen. Maar Lowitt denkt er anders over, want van de ruim tien topbedrijven die de Fortune 500 aanvoerden, staat in 2011 nog maar 13 procent op deze lijst.
In zijn boek ‘The Collaboration Economy’ komt Lowitt met negen leiderschapsvaardigheden, die elkaar soms een beetje overlappen. Je moet nederig zijn en je mag blij zijn dat je de leiding hebt. Werk op een duurzame en integere manier met je medewerkers en ‘stakeholders’. Heb geduld, kijk ver vooruit en blijf verbeteren. Het lijken opendeuren, maar je zou ze zomaar kunnen doorsturen naar de leidinggevenden van de HU.
