Yolande Tump is vierdejaars student journalistiek en blogt wekelijks over haar belevenissen.
Inmiddels is het alweer langer dan een jaar geleden dat ik mijn laatste tentamen heb gemaakt. Door mijn minor en stage heb ik een jaar lang de tentamenvrees kunnen missen, tot mijn grote vreugde. Alleen is het nu dus weer tijd voor tentamens, en daarmee ook gelijk voor mijn uitstelgedrag.
Elk jaar werd op de middelbare school tijdens mentoruren hetzelfde riedeltje opgedreund. 'Begin nou een keer op tijd.' 'Ga niet de dag van tevoren beginnen met leren, dan ken je het niet goed.' Ieder hoofd in de klas begon vervolgens te knikken, waaronder die van mij. Dit keer zouden we het echt niet doen. Om vervolgens de dag voor de toets te gaan stressen omdat we het nog niet geleerd hadden. Eigenlijk verschilt dat niet veel van de Hogeschool.
Alleen kom je er nu niet van af met een dag van te voren leren (in de meeste gevallen), dus begint iedereen een paar dagen van tevoren, wat in principe ook veel te laat is. Zelf heb ik de eerste twee jaar ook echt last gehad van uitstelgedrag. 'Ik doe het morgen wel.' 'Daar heb ik nu even geen tijd voor.' Om vervolgens te stressen de week voordat de tentamens begonnen en alle deadlines zich op de een of andere manier leken te vermenigvuldigen.
Je kan je dan ook voorstellen hoe verbaasd ik ben over mijn goede gedrag van afgelopen periode. Mijn deadlines zijn allemaal gehaald en ik ben zelfs al gestart met het leren voor de tentamens. Ja, dat hoor je goed. Gisteren en vandaag ben ik de hele dag in de weer geweest met samenvattingen maken, belangrijke stukken markeren en leren. Voor het eerst kom ik geen tijd te kort met leren. Misschien komt wijsheid dan toch met de jaren.
