Columns

Het vlees is soms (te vaak) zwak

De open dag is achter de rug. Veel aankomende studenten breken zich er het hoofd over, vaak samen met hun ouders, voor welke studie zij zich zullen inschrijven. Hopelijk hebben de voorlichters, onder wie ook studenten (dat kunnen er op die dag nooit te veel zijn), eerlijk verteld wat de leerlingen te wachten staat. Misschien zit het verschil tussen hun school en de hogeschool in leren en studeren. Het eerste hebben ze tot dan toe gedaan, vanaf september gaan ze studeren.

Dat betekent veel in groepen werken, gefocust en gedisciplineerd studeren. Leuke dingen kunnen uitstellen of zelfs links laten liggen. Meteen de koe bij de horens vatten. Nee durven zeggen, plannen en gebruikmaken van de hulpmiddelen die je aangeboden worden. Het lijkt simpel, maar het is lastig. Sommigen leren het nooit, anderen hebben een aanloopje nodig. Het is aan de docent om snel te zien wat voor vlees ie in de kuip heeft.

Terwijl ik een rits opengeslagen boeken voor me heb liggen en geopende files op mijn computer voor het schrijven van een essay, kan ik het niet laten om toch nog even een blogje te schrijven. Eigenlijk moet ik me niet laten afleiden, maar het vlees (mijn vlees) is zwak. Net als dat van veel beginnende studenten.