Zo vaak krijg je niet de kans om met Geri Bonhof van gedachten te wisselen. Maar afgelopen donderdagmiddag nam ze tijdens en na haar presentatie van Hogeschool Utrecht in 2020 voor ruim twintig gepensioneerden alle tijd.
Frappant vind ik dat wij als hogeschool zo achteraan hobbelen. Dat doe je als hogeschool bijna altijd, omdat een deel van het docentencorps behoudend is. Weinigen zijn in staat om lessen te geven die gebaseerd zijn op de toekomst, of op wat de innovatieve top van het bedrijfsleven nu doet.
Het is ook lastig als je aan de ene kant jonge docenten wil binnenhalen met een master en een cursusje didactiek, maar zonder gedegen werkervaring. En aan de andere kant kan je iemand binnenhalen die wel een lange werkervaring heeft, maar is afgebrand en werk moet hebben om zijn hypotheek te betalen. Dit geeft aan dat de spoeling voor perfecte hbo-docenten dun is.
Bonhof gaf dit ook enigszins aan en zei dat in het strategisch plan de nadruk wordt gelegd op het WAT en het WAAROM, maar dat het HOE aan de professionals overgelaten wordt. Daar ben ik voor. Alleen is de vraag hebben we genoeg professionals in huis? Afdeling HRM: een schone taak voor een schoon schip.