In 1978 was ik persoonlijk en maatschappelijk begeleider op de Streekschool voor consumptieve beroepen en detailhandel in de Amsterdamse Jordaan. De leerlingen waren allemaal 16 jaar of ouder. Ze leerden voor bakker, banketbakker of een baan in de horeca. Ze gingen in het eerste jaar twee dagen en daarna één dag in de week naar school en werkten de andere dagen bij een gecertificeerd bedrijf.
De vakken die belangrijk waren voor hun beroep met bijbehorend diploma werden serieus genomen. Om de vakken te geven die niet belangrijk waren voor dat diploma, zoals maatschappijleer of Engels, moest je alles uit de kast halen. Van het vak Engels maakte ik ‘muziekEngels’, waarvoor ik elke les de tekst van een recente Engelstalige hit als uitgangspunt nam. Die tekst typte ik op een stencil en daarin verwerkte ik dan lesstof. Ik legde bijvoorbeeld het verschil uit tussen then en than of much en many.
Ik benaderde een uitgever die er wel wat in zag, maar ik verkaste naar de reclamewereld en liet het schieten. Ruim vijfendertig jaar later blijkt uit een onderzoek van de Universiteit Twente dat de studie van de Engelse taal gemakkelijker en effectiever is voor leerlingen door de inzet van popmuziek; en ze zijn daardoor meer gemotiveerd.
