Columns

Misschien heb je tijd voor ‘Us’

Ik ben wel eens jaloers op mensen en vroeger ook op medestudenten (ja, dat zijn ook mensen), die veel sneller lazen en leerden dan ik. Hoe lezen die zo snel een boek uit? Helemaal als je zo'n lange lijst met boeken voor je eindexamen gelezen moest hebben. Ik lees nog steeds langzaam, maar doe het met plezier. Hou vol, zou ik tegen afhakers willen zeggen. Dat zijn er veel, die als lezen niet meer verplicht is, nauwelijks meer een boek ter hand nemen.

Van mijn dochter heb ik Us van David Nicholls gekregen. Het liefst lees ik met Google translate bij de hand, want er zijn toch flink wat woordjes die ik niet ken. Je kunt squally (buïg) zijn in een borstal (jeugdgevangenis), om een voorbeeld te geven.
De hoofdpersoon in Us gaat met zijn vrouw Connie een familiereis door Europa maken en doet ook Amsterdam aan. Voor mij is het boek een aanrader, terwijl je ook nog je Engels verbetert.

Zo'n vergelijking als deze vind ik hilarisch: "Connie had been endeavouring to incorporate me into her social life, with the caution usually reserved for releasing zoo animals into the wild." Al lezend zie ik scenes uit films van Woody Allen of Mr. Bean voor me. Ik ben trouwens pas halverwege.