Columns

Ongelijkheid in het onderwijs

Terwijl ik vanmorgen in de auto zit, hoor ik Jet Bussemaker in het nieuws. Maar ik kan niets opschrijven. Vanmiddag thuisgekomen hoor ik op nos.nl een interview van nog geen twee minuten met heel veel eh’s van haar. De minister zegt dat er sprake is van een al langer lopende trend, waarbij ongelijkheid in het onderwijs toeneemt. Zij vindt dit zorgelijk. Het enige concrete wat ze eraan gaat doen is “het in ieder geval bespreekbaar maken”.

Volgens Bussemaker moeten we het wegnemen van die ongelijkheid zien als een maatschappelijke opdracht aan ons allemaal. Ze herhaalt dan enkele oorzaken uit het jaarlijkse rapport De Staat van het Onderwijs van de Inspectie voor het Onderwijs. Ze eindigt met de conclusie dat als er niets verandert, “dan moet of de Cito-toets weer gaan gelden of als het advies (lees wens of eis, hp) van de ouders hoger is, dan moet altijd het advies van de Cito-toets gevolgd worden”.

Niets over het weer flexibeler maken van de overgang en de aansluiting van het ene naar het andere schooltype. Wat doet onze onderwijsminister aan het groeiende aantal elite scholen, van basisscholen tot gymnasia? Waar blijven de plannen om iets te doen aan het verbeteren van het imago van het leraarschap?