Hoe overtuig je iemand die niet of nauwelijks te overtuigen is? Gooi je de handdoek in de ring, of probeer je alles uit de kast te halen om diegene toch te overtuigen, vaak dus tegen beter weten in? Bijvoorbeeld J.D. Salinger, schrijver van The Catcher in the Rye uit 1951, die zich sinds dat jaar niet aan de pers wilde tonen en ook zijn schrijftalent nauwelijks meer gebruikte.
Dramatischer is het als je iemand moet overtuigen om te stoppen met oorlog voeren. Voldoening geeft het als met jouw argumenten een standvastige mening is veranderd, helemaal als je daarmee een vrede kan bewerkstelligen.
Zo zit ik met een marginaler probleem: een talentvolle ex-collega die al enige jaren met pensioen is en wars van publiciteit. Waar ik nu pas ben achtergekomen, is dat hij ontzettend geestig schrijft. Hij vertelde zo leuk en soms aandoenlijk over ex-collega’s, dat ik hem van de week voorstelde iets van zijn belevenissen als onderwijzer op te schrijven.
Dit was een brug te ver. In zijn zomerhuisje hebben we heerlijk zitten keuvelen en leerde ik ook nog dat hij pleegkinderen had, waar hij nooit iets over had verteld. Maar ik kon hem niet overtuigen om iets op papier te zetten om eventueel te publiceren. Suggesties?
