Iedere maand schrijft Journalistiek-studente Nina Juffermans een column voor Trajectum online. De column van deze maand verscheen ook in de papieren Trajectum over de toekomst.
Ik ben daar best bang voor. Ik vind het leuk om met de trein te reizen en van dat kind onder het snot zou ik ook best houden, maar het is zo anders dan ik hoop voor mezelf. En ik hoop op zoveel.
Ik hoop op een fantastische baan, mooi huis, lieve man, leuke kinderen, hond, emigratie naar het buitenland, daar een huis met zwembad, een boek schrijven, nieuwe taal uitvinden (weet nog niet hoe), strandtent openen, nog maar een kind dan, iemand die een boek over mij schrijft, misschien toch een ezeltje in plaats van een kind, zonder problemen heel erg oud worden, Nobelprijs winnen (weet ook nog niet hoe), misschien nog een emigratie. En dat is slechts een kleine greep uit wat ik allemaal hoop voor mezelf.
We dromen en hopen allemaal, maar allemaal alles waarmaken is onmogelijk. Het abonnement op de Libelle en een kind onder het snot. Een kort pittig kapsel, want dat is zo lekker makkelijk, en een eigenaardige obsessie voor het Viva-forum. Het is zoveel meer binnen handbereik dan al onze grote dromen. Zoveel makkelijker. Bah.
Heeft iemand misschien een kind onder het snot en spuug dat ik zou mogen lenen om te oefenen? Gewoon voor het geval het leven heel anders loopt dan ik zou willen.
