Twee jaar geleden startte de minor Music Marketing & Management op de FEM. Bij de eerste ronde had men niet het vereiste aantal van vijftien inschrijvingen om door te gaan. Met veel lobbywerk kon de initiator van deze nieuwe minor, Nerko Hadziarapovic, zijn teamleider overtuigen dat er best nog wel voldoende studenten bij zouden komen. En dat gebeurde ook.
Met voornamelijk PNIL’ers (personeel niet in loondienst) draaide de minor uitstekend. Jelly Offereins, director International Affairs van de FEM, suggereerde om de minor in het Engels te doen, omdat er internationaal vast belangstelling voor zou zijn. Nerko herschreef de minor en inderdaad werd het vorig jaar een volle klas met ook studenten uit o.a. Spanje, Duitsland, Frankrijk en België.
Dit jaar liep het storm, maar er werden niet meer dan twintig Nederlandstalige studenten en tien buitenlandse studenten toegelaten. Velen moesten teleurgesteld worden. Volgens Nerko had hij gemakkelijk twee klassen vol gekregen, maar de FEM-directie gaf geen toestemming. Nerko moest praten als Brugman om Engelstalige specialisten te mogen inschakelen, PNIL’ers dus. Hoewel het financieel makkelijk kan, moet er intern naar oplossingen gezocht worden. Een voorbeeld waarbij een oekaze van hogerhand klakkeloos uitgevoerd wordt zonder logisch na te denken, zeker niet in het belang van de studenten.