Beste Jan Hagel, op deze heugelijke dag heb ik de eer je het diploma van onze opleiding te mogen overhandigen. Zeven jaar geleden begon je met onze opleiding (je moeder stuurde het aanmeldingsformulier in) en het eerste jaar liep niet zo voorspoedig (je behaalde 17 van de zestig studiepunten). Het scheelde weinig of we hadden na dat eerste jaar afscheid van jou moeten nemen (de Examen Commissie was vergeten je Negatief Bindend Studieadvies tijdig te versturen) maar je bleek gemotiveerd om te blijven (het College van Beroep dwong ons je weer in te schrijven).
In de jaren daarna gaf je blijk van een kritische houding t.a.v. ons onderwijs (je vond onze tentamens belachelijk moeilijk) en jouw naam werd bij vele docenten bekend (oh nee, weer een e-mail van die zeikerd!). In jouw vierde studiejaar kwam je met een uiterst creatieve minorkeuze (je wilde de dertig studiepunten inzetten die je in het eerste jaar van een andere opleiding had behaald, voordat ze je daar wegstuurden) en je vasthoudendheid leidde voor jou tot een positieve beslissing (de Examen Commissie werd gek van al je brieven).
Toen je in het vijfde jaar stage ging lopen (je broer had een eenmansbedrijfje) werd je leven meer relaxt voor je (nu voerde je helemaal niets meer uit). Het bleek lastig om een goede scriptiebegeleider voor je te vinden (niemand had zin om jou te begeleiden) totdat bleek dat ik nog een gaatje in mijn formatie had (shit, nee toch). Je eerste versie van je scriptie bleek niet geheel aan onze richtlijnen te voldoen (100% plagiaat van het werk van een student uit je studentenvereniging) en het citeren van de juiste bronnen bleek ook een groot probleem in je tweede versie (je onderzoek was bijna volledig van een internetsite gekopieerd). Uiteindelijk is alles goed gekomen (en heb IK de helft van je scriptie geschreven) en staat hier het volledige team docenten, dankbaar dat je het hebt gehaald (we hadden er niet aan moeten denken nog langer met je opgescheept te zitten). Toen je twee maanden geleden aangaf dat je wilde afstuderen was het compleet krijgen van je cijferlijst nog een hele klus (je had voor drie tweedejaars vakken nog steeds geen voldoende eindcijfer gehaald) en collega Roestberg heeft je daar heel goed in ondersteund (hij liet je de antwoorden van het tentamen uit het hoofd leren). De laatste horde was je mondeling examen en je stelde ons aardig op de proef bij deze laatste krachtmeting (je verdomde het om de verplichte PP-presentatie te geven). Na een pittige discussie met Zwartkijker, jouw tweede examinator, (hij weigerde het examenprotocol waar het oordeel ‘voldoende’ op stond te ondertekenen) ben je nu afgestudeerd. Van harte gefeliciteerd; ik hoop in de toekomst nog van je te horen (mag ik eerst met pensioen?)
