Columns

Te veel managementlagen

Gisteren schreef Aleid Truijens in haar wekelijkse Volkskrantcolumn over de onterechte macht van bestuurders, die soms ‘ongepast gedrag’ vertonen. Ze pleit ervoor om onderwijsinstellingen weer te laten besturen door direct betrokkenen die uit eigen kring worden gekozen: docenten, ouders en in het hoger onderwijs ook studenten. Het zou excessen tegengaan, zoals onlangs bij het ROC Leiden en drie jaar geleden bij scholengroep Amarantis.

Bijna tien jaar geleden merkte het college van bestuur van de HU dat de ondersteunende diensten een steeds groter percentage van het budget opslokte. Er werd bezuinigd, maar de HU draait nog steeds.
Bij leidinggevenden in het basisonderwijs neemt op de ene school een directeur in noodgevallen waar (bijvoorbeeld door enkele lessen over te nemen), andere directeuren weigeren dit.

Je ziet op sommige faculteiten teamleiders die gewoon lesgeven en een paar uur krijgen om een team te leiden. Op andere faculteiten van de HU zie je dat teamleiders geen les meer (willen) geven, want ze hebben het te druk met leiding geven en ‘portefeuilles’. Er moesten zelfs programmaleiders bijkomen. Het lijkt soms dat er organisatielagen gecreëerd worden, die maar gedeeltelijk ten goede komen aan het verbeteren van ‘t onderwijs. Misschien moet er net zo’n verbeterslag plaatsvinden als eerder bij de ondersteunende diensten.