Blog van Cees Braas, voorzitter van de Hogeschoolraad, naar aanleiding van de verkiezingen van de medezeggenschapsraden aan de HU.
Verkiezingen voor de medezeggenschapsraden. Bij veel studenten en medewerkers op de HU zou de eerste reactie weleens kunnen zijn: nou en? Boeie! Wat houdt die medezeggenschap dan überhaupt in op de HU? Wat doen ze eigenlijk voor mij?
Dit lijkt soms het treurige lot van veel studenten en medewerkers die in een faculteitsraad of Hogeschoolraad (HSR) actief zijn. Zit je eenmaal in zo’n raad dan komt er van alles langs. Je ziet welke beleidsmaatregelen de HU-directie of de faculteitsdirectie nemen. Je kunt je erover uitspreken. Je kunt tegenargumenten en bijstellingen aandragen. Je kunt je proactief met allerlei plan- en beleidsvorming bemoeien. Je bent op de hoogte, steeds meer. Je kunt zelfs proberen eigen voorstellen te doen.
Kortom: hele drukke baasjes, die studenten en medewerkers in de verschillende raden. Maar hoeveel daarvan dringt door tot de rest van de HU-populatie? Ik ben bang: heel weinig. Veel te weinig.
Want laten we wel wezen: het gaat wel ergens over in die raden. De Hogeschoolraad heeft (soms al jaren geleden) ingestemd met plannen om alle opleidingen naar De Uithof te halen en het onderwijs op minder vierkante meters te organiseren. Ook heeft die HSR ingestemd met een bezuiniging op ondersteunend personeel. De richting van de plannen vond de raad oké, de uitvoering van de plannen blijken helaas vaak een stuk minder oké te zijn. Denk bijvoorbeeld aan de recente onderzoeken over werkbeleving en het huisvestingsconcept van de HU. Hier staan flink wat wijzers in het rood en de nieuwe HSR moet er hard tegenaan om op deze punten echte verbeteringen voor elkaar te krijgen.
En dan de faculteitsraad. Die bemoeit zich met plannen van de instituten en de opleidingen. Hoe wordt het onderwijs ingericht, hoe werken de teams, welke rol is er weggelegd voor de leidinggevenden? Loopt de toetsorganisatie wel goed? Hoe zorgt de faculteit dat er voldoende ondersteuning is voor docenten en studenten? Hoe voorkomen we dat docenten almaar meer tijd kwijt zijn met administratieve klusjes? Hoe krijgen we het voor elkaar dat er meer onderwijstijd, echte onderwijstijd, beschikbaar komt voor de lessen? Meer feedback, meer persoonlijke en meer intensieve begeleiding voor studenten? Lagere uitval, dat willen we toch allemaal?
Het gaat dus echt wel ergens over, deze verkiezingen.
Ga dus vooral stemmen!
