Er is zoveel informatie, dat het steeds moeilijker wordt om te kiezen. Het liefst leest men korte stukjes. Vandaar mijn blogs, die altijd tussen de 200 en 210 woorden bevatten. Dat moet toch te doen zijn. Een eerste suggestie die ik bijna twee jaar geleden ook al blogde, maar waar niets mee is gedaan, is de volgende. Ik hoorde het van een Duitse collega tijdens een internationale week in Hertfordshire.
Op veel Duitse hogescholen zijn de docenten verplicht om na vijf jaar lesgeven er een jaar tussenuit te gaan om stage te gaan lopen bij een of meer bedrijven. Natuurlijk in het vakgebied waarin zij lesgeven. Ze krijgen gewoon doorbetaald. De school sluit een overeenkomst met de stagebedrijven, dat deze een vergoeding aan de school moeten betalen. Zo krijgt het bedrijf een capabele, relatief goedkope kracht en de hogeschool krijgt na een jaar een docent terug met meer actuele praktijkbagage.
Ik denk dat deze kosten voor onze hogeschool lager zijn dan om een docent te laten promoveren. Ik zeg niet dat al die extra betaalde studies moeten stoppen, maar men moet bij het college van bestuur de praktijkkant niet vergeten. We zijn tenslotte een hbo-instelling, die zorgt dat haar docenten qua didactiek, kennis én praktijk bijblijven.
