Niet alleen dat het in mijn blogs aan de orde is gekomen, maar je hebt het ook kunnen lezen bij andere edubloggers en journalisten die inzien dat goed onderwijs aan de basis staat van een beschaving. We kunnen teruggaan naar de Grieken of gewoon naar het Kinderwetje van Van Houten in 1874, of dichterbij de kinderwetten in 1901 die zorgden dat kinderen van 6 tot 12 jaar verplicht naar school moesten.
Kinderen leren niet alleen lezen, schrijven en rekenen, maar ook hoe ze met elkaar moeten omgaan. Ze leren wat goed en kwaad is en krijgen respect voor elkaar en voor hun leerkrachten.
Vandaag schrijft Steven Pont er weer over in zijn column in Het Parool. Hij noemt het vooruitbezuiniging. Bezuinigen op het onderwijs betekent dat je in de toekomst (eigenlijk is dit al decennia aan de gang) geld moet reserveren om jongeren op het rechte pad te houden, subsidie geven aan organisaties die recht moeten breien, wat in een eerder stadium krom was en voorkomen had kunnen worden.
Nu investeren in het onderwijs houdt in dat je later minder hoeft uit te geven aan 'reparaties', of zoals Pont zegt: "Investeren in het onderwijs is een vooruitbezuiniging op het gevangeniswezen."
