Ons onderwijs is beïnvloed (bachelor master structuur) door Amerika. Het is niet alleen de naamgeving, maar er wordt ook steeds meer lesgegeven in het Engels. Dit met het oog op meer kansen op een (internationale) baan of vervolgstudie. Titelinflatie is al decennia geleden komen overwaaien. In een Nederlandse tak van een internationaal bedrijf kan je al snel vice president van iets worden. Loonsverhoging zit er even niet in, maar je krijgt wel een mooiere titel. Dat moet de werknemer weer voor enige tijd motiveren.
Sommige namen lijken al zo ingeburgerd, dat er niet eens uitleg meer volgt. Maar wat doet een CEO (chief executive officer) eigenlijk? En waarom moeten we op de Hogeschool Utrecht een head operations hebben, een shared service centre en een student desk? Bedoelt het college van bestuur daarmee 'internationalisation at home'?
Het liefst zou ik elke student verplicht een half jaar in het buitenland laten studeren en zie ik graag veel meer buitenlandse studenten op de HU. Maar dat wil niet zeggen dat wij klakkeloos (uit gemakzucht?) woorden uit het Engels moeten overnemen. Wat dat betreft kunnen we een voorbeeld nemen aan onze zuiderburen of Zuid-Afrikanen. Die zijn inventief genoeg om zelf woorden te bedenken. Een leuk voorbeeld vind ik nog steeds holvlos (G-string).
