‘Omdat ik het zeg, daarom!’ Dat zeiden mijn ouders vroeger, als ze geen zin hadden in een kritische blaag die vond dat hij zijn jas niet aan de kapstok hoefde te hangen. De stoel functioneerde immers prima.
Elk kind heeft een waarom-periode, maar die tic heb ik altijd gehouden. De laatste keer dat ik er last van had, was toen ik in eind december voor de zoveelste keer werd aangesproken door een conductrice. Ze zei dat ik vanaf 1 januari moest inchecken met mijn studenten OV-chipkaart, ook op de dagen dat ik gratis reis. Waarom? ‘Anders is het geen geldig vervoersbewijs’, zei ze terwijl ze doorliep.
Kleine handeling, dat in- en uitchecken. Bliebblieb, klaar. Ik verbrand meer calorieën met mijn potje Wordfeud terwijl ik op de trein sta te wachten. Maar daar gaat het niet om.
Geïrriteerd loop ik over het perron waar het gelijksoortige berichtgeving regent, via de omroep. Zonder enige uitleg. Ook de website stelt teleur. Er staat een paginabrede foto van een slapende student, waarvan het gezicht is omgetoverd tot slagroomtaart. Daaronder staan de nieuwe regels weergegeven met de kop: ‘Wakker worden!’
Gelukkig schuift een woordvoerder van NS via verschillende media de reden naar voren: de toegangspoortjes op stations worden eind dit jaar gesloten. We beginnen vast met bliepen om te wennen! Met zulke kromme logica – als die poortjes er staan kun je er toch niet langs zonder inchecken, dus oefening lijkt mij niet nodig – verander ik weer in een koppig kind dat liever tegen de scanner schopt dan zijn kaart erlangs haalt. En vele mensen met mij, verraden de gesprekken in de trein.
En dat is zonde. Want de chipkaart moest ons leven als reiziger aangenamer maken. En dat maakt het ook. En ook de gegevens die vervoersbedrijven verzamelen dankzij in- en uitchecken kunnen voordelig zijn voor de reiziger. Alleen de persoonstellingen al. De lengte van treinen kan beter worden afgestemd. En je zou zelfs vertragingen kunnen meten aan de hand van in- en uitcheckende mensen. De mogelijkheden zijn eindeloos. Maar daar heeft de pr-afdeling van de NS het niet over. Die smeert slagroom op een student. En dus gaan mensen zeuren als kleine kinderen.
Sjoerd Arends
