Toen ik een keer schreef dat het lijkt alsof de tijd sneller gaat als je ouder wordt, wees een lezer me op de boekjes van Douwe Draaisma. In De Heimweefabriek vertelt hij over het reminiscentie-effect, dat inhoudt dat je het meest onthoudt wat gebeurt vanaf je tienerjaren tot aan ongeveer je dertigste. Draaisma illustreert dat met allerlei voorbeelden.
Ik moet eraan denken als ik in de VARAgids een interview met Jeroen Pauw lees. Hij zegt daarin: “Er zijn genoeg collega’s die zichzelf zoveel op de borst hebben geklopt dat er overdwars bijna een uitholling zit. Daar wil ik een beetje afstand van nemen.”
Daardoor wordt een geheugenspoor bij mij geactiveerd. Toen ik nog geen twintig was, zei mijn opa eens op een jaarvergadering van een korfbalvereniging tegen iemand die zichzelf op de borst sloeg: “Jan, pas maar op dat je geen blauwe plek op je borst slaat.” Jan wilde namelijk tijdens die vergadering in het zonnetje gezet worden.
Ik vond het, net als de aanwezigen toen, een ontzettend leuke vondst van mijn opa. Los van het feit dat ik het heb onthouden, vraag ik me af of je de top kan bereiken zonder jezelf zo nu en dan op de borst te slaan.
