Ik heb het strand van Aarhus ingeruild voor het strand van Xiropigado. De kiezelstranden hier zorgen voor minder troep thuis dan de zandstranden in Denemarken. Het is gemiddeld twintig graden warmer en ik functioneer daardoor ook zeker twintig procent minder. Mijn main goal is dan ook vooral rusten.
De wifi in ons huisje doet het voor geen meter en mijn EU-databundel werkt ook niet meer. Als je langer dan vier maanden in het buitenland verblijft en daar meer verbruikt dan in Nederland, maak je blijkbaar extra kosten. Ik had geen idee. Een chat met een medewerkster van Tele2 leerde mij dat zij daarmee ‘buiten redelijk verbruik’ willen voorkomen. Voor mij een reden om af te kicken van de verslaving van de eeuw die ook mij treft: de drang om voortdurend toegang tot internet te hebben.
De afgelopen dagen heb ik Sudoku weer ontdekt en ben aan drie verschillende boeken begonnen. Ik had maanden geleden een e-reader aangeschaft met het plan om niet meer met tien boeken tegelijk te sjouwen. Maar het maakt mij tot een weifelend persoon die niet kan kiezen welk boek te lezen.
Ik film alles wat ik doe en tegenkom met mijn GoPro. Het monteren tot een daadwerkelijke video, dat komt er helaas niet van. Daarnaast ben ik vooral aan het strand, in het water en op de rotsen te vinden. Ik veradem mij aan de onderwaterwereld, van vissen, verdwaalde zee-egels, schitterende stukjes koraal en wonderbaarlijke grotten. Leve mijn amateur snorkel van acht euro, gekocht in een achteraf gelegen Grieks winkeltje.
De laatste tijd heb ik een soort angst en obsessie voor haaien ontwikkeld. Ik heb het altijd mooie wezens gevonden, maar ben na de tragische nieuwsberichten uit Egypte getriggerd. Google vertelde mij dat zij ook hier in de buurt leven. Door alle filmpjes en Wikipediapagina’s die ik heb gezien, hebben mijn vader en ik al een nachtmerrie gehad waarin wij door haaien werden aangevallen. Bij iedere schaduw in het water of blik in de donkerblauwe diepte gaat er nu een onbehagelijke rilling over mijn rug. Toch weerhoudt dit gevoel mij er niet van om uren in de zee door te brengen. En hoe graag ik deze prachtbeesten in het echt ook zou willen zien, hoop ik hen deze vakantie toch weer mis te ‘zwemmen’.
