We kennen er allemaal wel een paar: studenten die een groot deel van hun studie afgerond hebben en dan opeens weinig tekenen van leven (studievoortgang) meer vertonen. Het kan de scriptie zijn, die een onverwachte drempel opwerpt, of een stageplek waar studenten direct een baan aangeboden krijgen. Omdat opleidingen betaald krijgen als studenten hun opleiding afronden, is dit een behoorlijk financieel probleem voor onze Hogeschool.
Als een ware crimefighter ben ik dit jaar gezet op het oplossen en afsluiten van een aantal van deze unsolved cases. In september kreeg ik een lijst met zestig namen van studenten die hun studie begonnen tussen 1998 en 2005. Als een louche detective heb ik contact gezocht met mijn cliënten en geprobeerd erachter te komen wat er met ze is gebeurd. Hoe komt het dat zij een cold case zijn en als een molensteen om de nek van onze opleiding hangen? Omdat ik deel uitmaak van een zeer dynamische opleiding, bestaan voor sommige van mijn cold cases geen vakken meer, die deze studenten kunnen doen om de finish te halen. Vele studieonderdelen, die zij nog moeten doen, behoren niet meer tot het huidige studieprogramma en er wordt een beroep gedaan op mijn creativiteit.
Enkele cold cases gaven aan dat zij het diploma toch nodig hadden, omdat door de economische crisis werknemers zonder papieren het eerste op straat staan. Ik vertel deze studenten maar niet dat zij de opleiding klauwen met geld hebben gekost, ondanks het feit dat ze braaf ieder jaar hun collegegeld betalen. Ik adviseer mijn ‘slachtoffers’ dat het beter is om dingen af te maken in het leven, al was het maar om die studieschuld niet terug te hoeven betalen aan Groningen. Het is een ‘hell of a job’ want mijn ervaren studenten zitten al sinds het vierde jaar met het gevoel er helemaal alleen voor te staan. Geen colleges, geen contact met medestudenten, geen inspirerende docenten, geen studieloopbaanbegeleider. Maar gelukkig is er hoop: zij hebben mij, Superman, de hoofdpersoon van ‘waking the dead’, die zich tot doel heeft gesteld alle open cases te sluiten. Ik kom hen persoonlijke aandacht geven en binnenkort kom ik met het presenteerblaadje waarop hun diploma ligt, bij hen langs. Daarnaast blijf ik ze toeroepen als een volleerde Veronica diskjockey: “jullie krijgen die punten natuurlijk niet gratis, daar moet je wel wat voor doen!” Zouden ze het geloven?
