Column André Weststrate: Bakje aardbeien

Elke dag had ik zin om als een filmster een sigaret te roken. De verslaving was ik overheen. ‘Het staat me alleen zo goed.’ Roken. Bill Hicks op die ene goede foto. James Dean altijd. Ik zag er beter uit. Maar. Okay. Een van de domste dingen die ik ooit gedaan heb, is na acht jaar weer beginnen met roken. 

Binnen een maand zat ik aan de twee pakjes per dag. Dat lag er voornamelijk aan dat de sigaretten in Nicaragua zo goedkoop waren. En als je dan toch de hele dag in een hangmat naar de oceaan ligt te luisteren met The Road van McCarthy in je ene hand, een gin and tonic (met limoen) op het tafeltje naast je en dus nog een hand vrij…

De eerste keer dat ik ooit succesvol stopte, kwam ik twintig kilo aan. BOEM. En dik. Ik had dus bedacht, noem het naïef, dat het dan misschien ook andersom zou gaan. Dat niet elke hunkering naar een sigaret een vreetmoment in zou luiden. Dat er met elke sigaret een paar gram af zou vliegen. Toen ik om drie uur ’s nachts in een fraai met tl-buizen verlichte portiek van het IBB besloot dan maar weer en nu ook echt te stoppen, sloeg de angst me enigszins om het hard. ‘Veel kilo’s kunnen er niet meer bij.’ Dikkie. 

Maar hey. Kom op. Een dag eerder wilde ik een epische sterrenhemel bekijken aan een Zeeuws strand. Het was zo donker dat ik de trap de dijk op niet kon vinden. Toen ik naar boven was geklauterd over het gladde gras moest ik eerst een kwartier uit staan puffen om het verantwoord te doen lijken überhaupt te roken. ‘Want dat hoort he.’ Dacht ik. Epische sterrenhemels en roken. 

Drie weken later heb ik besloten dat een bakje aardbeien ook voldoet. Past misschien niet zo goed in je jas- of broekzak. Is wat bederfelijker van aard. Snel eten dus. Om nog maar te zwijgen van het prijskaartje. Ik rookte nog maar een pakje in twee dagen. Dat betekent alleen nog steeds dat ik in plaats van tweeënhalve euro voor sigaretten, nu drieënhalve euro aan aardbeien kwijt ben. En ik eet ook best sexy aardbeien. Weet ik inmiddels. Zo met het kroontje tussen mijn tanden. En rode lippen. Beter dan Marilyn. Bijna.