Kane
Je kunt tegenwoordig geen stadsbus passeren of er staat een reclame op voor de nieuwe plaat van Kane. Alsof de Hagenezen reeds het exportproduct zijn waarvan ze dromen. Maar zover is het met Everything You Want (nog steeds) niet. Er is heel veel tijd gestoken in dit vijfde officiële album, waarvan de meeste in de promotie is gaan zitten. Frontman Dinand Woesthoff en diens als schoothond opererende gitarist Dennis van Leeuwen riepen de afgelopen weken tegen iedereen die het maar horen wilde dat ons land te klein is geworden voor Kane. Dat is dom. Want hoewel Everything You Want best een fijne plaat is, stelt het album teleur voor wie er met internationale oren naar luistert. Kane experimenteert vrijelijk met dansmuziek, maar die komt duidelijk uit dezelfde synthesizers als die van Krezip en Marco Borsato (!). Zo klinken de jongens even internationaal als de gemiddelde Nederlandse toerist in Groot-Brittannië. Zonde dat de albumtitel You Can’t Always Get What You Want al aan de Rolling Stones vergeven was. Die zou voor Kane in dit geval toepasselijker zijn geweest.
Frank Buma
(twee sterren)
