Ik kom om te beginnen even terug op de studente, die ik Birdy noemde en wier iPod ineens in Nijmegen opdook, terwijl ze die op de FEM was kwijtgeraakt. Ondanks dat de politie weet wie nu dat mobieltje in handen heeft, volgens haar waarschijnlijk via Marktplaats, heeft Birdy haar iPod nog niet terug en in gedachten al afgeschreven. Bij de politie heet dit prioriteiten stellen.
“Samen bewegen verbroedert” staat in een dubbeldikke special van PS van de week (18-12-10), waarin veel aandacht voor dansen. Dat vind ik nog steeds heerlijk om te doen. Alleen op mijn leeftijd gooi je je niet zo makkelijk meer in de massa. Terwijl het eigenlijk niet uit zou hoeven maken. Maar dansen wordt soms een beetje als verleiden gezien. Simon Carmiggelt schreef er ooit zo over: “Dansen is de verticale uiting van een horizontaal verlangen.”
Daar is een dansfeest op onze hogeschool net voor, sorry, niet voor. Hoewel dat dansen verbindt onderzocht en bewezen is door twee onderzoekers van de Stanford University. Misschien een idee om dansfeestjes te organiseren met teamleiders/onderwijsmanagers, instituuts- faculteitsdirecteuren en al die onzichtbare beleidsmedewerkers die op Oudenoord bivakkeren. Een lector kan onderzoeken welke verbanden daardoor ontstaan.
