Henk Penseel was (onder andere) docent aan de HU en schreef sinds 2010 voor de Trajectum-site.
Vandaag publiceren we zijn laatste bijdrage. We nemen afscheid van deze schrijvende oud-docent (en nog veel meer) omdat we bezig zijn om Trajectum te vernieuwen, op zoek naar nieuwe bijdrages uit andere richtingen. Daarbij hoort dat we soms ook afscheid nemen van dat wat goed is – zelfs als dat een beetje pijn doet.
Wij bedanken Henk voor al die jaren dat hij voor ons schreef. Hij wist daarin zijn eigen toon en onderwerpkeuzes te vinden: bijna altijd serieus over onderwijs, vaak verbaasd over veelverdieners, soms kritisch op de hogeschool en altijd ruimte voor een luchtige knipoog. Zo wist hij in elke column meerdere thema’s slim met elkaar te verknopen.
Had ik net een column geschreven, dan lag er nog een aantal uitgeknipte artikelen, waarmee ik niets had gedaan. Misschien later, dacht ik dan. Maar in de dagen erna gebeurde er alweer zoveel, dat ik er niets mee kon, of wilde doen. Zo verscheen zaterdag 29 juni een interview in Het Parool met drie docenten-met-baarden: Bart Ongering, Yasin Yaylali en Emin Keceel. Het afgelopen weekend organiseerden zij de eerste onderwijsmarathon: twee dagen met honderd gasten praten over allerlei zaken die in het onderwijs spelen.
In genoemd artikel reageren de drie leerkrachten op zeven stellingen. Dat was eigenlijk al interessant genoeg om een column over te schrijven. Waarom doen meisjes het vaak beter op school? Een verkeerd cliché, al kunnen meisjes beter plannen en kunnen jongens vaak niet stilzitten. Alle drie vinden ze het belachelijk dat kinderen op hun twaalfde in acht niveaus onderverdeeld worden. Liever algemeen onderwijs tot zestien jaar, zodat ze niet zo snel hoeven kiezen. Decennia lang zeggen leerkrachten hetzelfde en toch verandert er zo weinig.
Op diezelfde zaterdag schrijft Leonie Breebaart in Trouw: Waar macht is, ligt machtsmisbruik op de loer. Zij heeft het dan over de nasleep van #metoo, maar in het onderwijs speelt het natuurlijk van oudsher. Hierover en over nog zoveel andere onderwerpen had ik willen schrijven, maar dit is de laatste column.
In een van mijn eerste columns van dit jaar schreef ik iets over ‘goede voornemens’. Ik moet je zeggen dat ik met sommige ervan nog niet ben begonnen, zoals het uitpluizen waar de familienaam Penseel vandaan komt. Of een kinderboek schrijven met een historische achtergrond. Misschien moet ik de tijd die nu vrijkomt gebruiken om een van beide voornemens op te pakken. Het lijkt een beetje op iemand die ontslagen wordt (eigenlijk is dat nu ook zo) en dan aan iets nieuws moet beginnen, wat jaren later een fantastische carrièreswitch wordt genoemd.
Voor degenen die zo nu en dan de moeite namen om door te klikken om bij mijn column te komen en die ook nog te lezen: hartelijk dank. Veel dank ben ik verschuldigd aan collega Frank van Geffen die de afgelopen vijf jaar mijn epistels corrigeerde. Ik dacht dat ik het Nederlands aardig machtig was, maar Frank haalde er toch foutjes uit en kwam met verbetersuggesties. En dan als laatste eindredacteur Marc Janssen, die ervoor zorgde dat de columns op het Trajectumsite kwamen en ook op Facebook en Twitter. Dank, veel plezier en misschien tot ziens.
- Wie alle columns nog eens wil teruglezen, kan beginnen op deze overzichtspagina en 107x doorklikken om meer dan 1000 bijdrages te lezen!
