De dansvloer is een levendig mozaïek van bewegingen en emoties. Midden op het educatieplein van Padualaan 97 is wat bijzonders bedacht voor de Máxima Challenge. Vanmiddag zijn we geen HU-studenten en -medewerkers in een zaaltje. We zijn dansers, verdeeld in leiders en volgers.
‘We zijn geen professionele dansleraren, mijn danspartner en ik. We dansen al meer dan tien jaar en de magie van salsa houdt ons nog steeds in zijn greep.’
De oorsprong van salsa is onduidelijk, een vloeiende stroom van ritmes en invloeden zonder een specifiek startpunt in de tijd. Geboren in de levendige straten van Cuba. In Nederland heeft de stijl zijn eigen plek gevonden. Een natuurlijke aanpassing aan onze nuchtere cultuur. Maar ritme, dat is universeel. En vandaag zit het ritme er goed in.
De zaal is verdeeld in links de leiders en rechts de volgers. Salsa is meer dan passen en draaien: het is een dialoog zonder woorden. ‘Wie is eigenlijk een leider en wie is een volger?’ Die vraag hangt onuitgesproken in de lucht. Een subtiele spanning tussen de partners, een balans van geven en nemen. Het gaat niet om losse handjes, maar om een verbondenheid die de dans tot leven brengt.
1,2,3…5,6,7… De tellen zijn als een mantra. Iedere stap, iedere draai is een gezamenlijk verhaal. We zijn nog niet helemaal samen, er is nog even geduld nodig. Maar in de dans vinden we onze weg. Het ritme, het moment, de magie – alles komt samen in deze dans voor het goede doel.
