Een slimme oplossing voor een geestdodend klusje: oud-studenten Isaak en Niclas ontwikkelden een computerprogramma om bedrijven te helpen bij het rapporteren van hun afval. ‘Inmiddels werken we fulltime aan onze start-up en hebben we drie werknemers in dienst.’
Bedrijven zijn volgens de wet EPR (extended producer responsibility) verplicht om het afval dat zij produceren netjes te rapporteren aan de overheid. Een pittige klus: elk land hanteert andere regels en het kost tijd om te weten waar het afval precies uit bestaat. Precies hiervoor brachten de Nederlandse Isaak Siebenga en de Duitse Niclas Brinkmann hun startup ForSURE in het leven. Beiden studeerden aan de HU af op Creative Business.
Hoe kwamen jullie op het idee?
Brinkmann: ‘Ik werkte als Online Sales Manager in Woerden, toen ik voor het eerst in aanraking kwam met die wet. We verkochten producten in Duitsland en de Duitse overheid klopte bij ons aan. Wat bleek: we hadden de rapporten van ons afval niet op orde. En niet alleen voor Duitsland, maar voor alle landen waar we onze producten verkochten. Het werd mijn taak om die berekeningen te maken.’
Saai klusje
‘Geestdodend was het. En ik was er bijna al mijn tijd aan kwijt. Dat moest toch gemakkelijker kunnen, vermoedde ik. Samen met mijn kamergenoot, die Software Engineering studeerde, ontwierp ik een computerprogramma dat een berekening maakt van alle materialen waaruit het afval bestaat en samenstelt in een overzichtelijk rapport. Hiermee duurde het niet langer acht uur, maar enkele minuten per rapport.’
De studenten zagen potentie in hun idee. ‘We gingen langs meerdere bedrijven om te vragen of zij niet behoefte hadden aan een soortgelijk programma. Die hadden ze! We riepen Isaak, die ik kende van de HU, en Daniel uit Hamburg er ook bij en samen maakten we het programma efficiënter en beter. ForSURE was geboren.’
Doei monnikenwerk
Wat doet jullie programma precies?
Siebenga: ‘Voorheen moest een bedrijf zelf uitzoeken hoeveel materialen via hun producten waren verkocht en als afval zouden eindigen. Dat is monnikenwerk. Veel bedrijven deden maar wat. Terwijl ze wettelijk verplicht zijn om hun afval nauwkeurig te rapporteren. Aan de hand daarvan betalen ze namelijk een bepaald bedrag aan de overheid om bij te dragen aan de afvalverwerking.’
Het programma van de studenten berekent die aantallen automatisch. ‘Een bedrijf hoeft bijvoorbeeld alleen aan te geven hoeveel laptops en handschoenen ze verkopen. Vervolgens rolt daar een overzichtelijk rapport uit dat precies aangeeft uit welke materialen ze bestaan en welke regelgeving van toepassing is in het betreffende land. Die regels verschillen namelijk aanzienlijk. Tot slot stuurt het programma het rapport automatisch naar de juiste instantie.’
Brinkmann: ‘We keken natuurlijk eerst even of er niet al iets soortgelijks was, maar we konden niets vinden dat ons programma evenaart. De een richt zich bijvoorbeeld alleen op een bepaalde afvalstroom en de ander levert slechts een Excel-sheetje waarin je vervolgens alles zelf moet invullen. Ons programma doet alles, en richt zich op alle bedrijven: groot en klein.’
Mensen in dienst
Hoe groot is het succes?
Siebenga: ‘Een van de bedrijven waar we langsgingen heet EARN. Dat is een adviesbureau dat bedrijven helpt met het naleven van hun EPR. Sinds maart maakt het gebruik van ons programma om het afval van hun klanten te rapporteren. Dat proces gaat nu veel sneller en ze zijn er erg over te spreken.’
Brinkmann: ‘Inmiddels zijn Isaak en ik klaar met studeren en samen met Daniel werken we fulltime aan onze startup. Daarnaast hebben we drie mensen parttime in dienst. We kunnen er al bijna van leven.’
Grote plannen
Hoe zien jullie de toekomst?
Brinkmann: ‘We willen meer pilots beginnen en meer mensen aan boord krijgen. Ook zoeken we investeerders. We zijn blij met alle hulp die we van de HU ontvangen, ook al staat ons bedrijf er volledig los van. Zonder onze docenten hadden we nu geen startup gehad.’
Siebenga: ‘We proberen er iets van te maken, voor de lange termijn en op grote schaal. Als we over tien jaar nog bestaan, is dat te gek!’
