Aan Hogeschool Utrecht studeren honderden uitwisselingsstudenten, vaak in afzondering van hun Nederlandse studiegenoten. Ze komen van heinde en verre, maar wie zijn ze eigenlijk? Om daarachter te komen spreken we dit keer: Lauri Autio uit Finland.
Lauri staat al klaar voor de ingang van Johanna: ‘Kom verder!’ Na een wirwar van gangetjes en liften komen we aan bij zijn verblijfplaats, identiek aan alle andere appartementen in het gigantische studentencomplex achter Heidelberglaan 15. Onze stemmen galmen in de keuken. Afgezien van een tafel, een KLIPPAN-bank en een kaart van Europa is de ruimte leeg. ‘Ga zitten, heb je zin in thee?’
Nederland was niet het eerste land waar Lauri aan dacht bij zijn uitwisseling. Net als veel andere uitwisselingstudenten had hij moeite met het vinden van een Engelse cursus. ‘Onze universiteit heeft niet veel partners. Frankrijk en Spanje vielen af omdat ik die talen niet spreek en de semesters niet goed samenvielen met die in Finland. Duitsland interesseerde mij niet, dus bleef Nederland al gauw als enige over.’
Maar het was niet alleen maar praktisch: ‘In Finland heerst het beeld van Nederland als een progressief en liberaal land, bijvoorbeeld op het gebied van drugs. Dat het halve land onder water ligt, is ook bekend. Het is grappig dat Nederland, net als Finland, een gigantische CO2-uitstoot heeft, terwijl de dijken ieder moment kunnen doorbreken. De combinatie van deze aspecten vond ik interessant.’
Bijblijven is lastig
In Finland studeert Lauri art management. Een brede studie, maar het grootste gedeelte van zijn opleiding is hij bezig met het organiseren van evenementen. ‘Ik heb bijvoorbeeld stagegelopen op een festival en werkte mee aan een skateboardevenement. Allemaal heel gave projecten. Je kan alle kanten op, van muziekagentschappen tot marketing.’ Wat hij later wil doen? ‘Daar hoop ik deze uitwisseling achter te komen.’
Hier volgt Lauri een minor in creative business. ‘Ook dat zijn voornamelijk marketingcursussen. ‘We hebben een goede docent en de lessen zijn praktisch, dat is super. Maar jullie semestersysteem is anders. Onze cursussen lopen vrij door het hele jaar; je kan aansluiten wanneer je wilt en er zijn geen ingangseisen. Hier is alles strak georganiseerd: de ene cursus volgt de andere op. Mijn Nederlandse klasgenoten weten dingen die ik nog niet weet. Dat maakt het lastig om bij te blijven.’
Rust en ruimte missen
Net als veel andere uitwisselingstudenten kwam Lauri in aanmerking voor een studentenwoning op het Science Park. Hij kent de horrorverhalen van mensen die in Nederland in een tent moesten slapen. In Finland is dat anders. ‘Maar goed, ik woon natuurlijk in een kleine studentenstad in een land met heel veel ruimte.’
Hij staat op en loopt naar de kaart van Europa aan de muur. In verschillende landen staan hartjes getekend, ook in het uitgestrekte Finland. ‘Ik kom uit Jyväskylä.’ Lauri wijst naar een plaats met een onuitspreekbare naam, zo’n 250 kilometer boven Helsinki. ‘Wij hebben geen woningcrisis. Studenten wonen niet in een gedeeld appartement, maar hebben een eigen huis. Ik had zelfs meerdere huizen waar ik uit kon kiezen.’
Het gebrek aan ruimte is een van de dingen die Lauri moeilijk vindt aan Nederland. ‘Je kan hier nooit ontsnappen aan mensen. Ik kan de fiets pakken en een tocht maken door de weilanden, maar helemaal alleen ben je nooit. In Finland heb je altijd de mogelijkheid om je even terug te trekken in de natuur. We weten niet beter. Ik wist dat Nederland superklein is en voor het overgrote deel uit landbouwgrond bestaat. Mijn verblijf is maar tijdelijk en het is interessant om een keer mee te maken. Net zoals die oneindige platheid. Niet dat Finland het meest bergachtige land is, maar hier houdt de horizon niet op. Het voelt gewoon verkeerd!’ Hij lacht.
Utrecht
Ondertussen gaat zijn telefoon. ‘Sorry, deze moet ik even opnemen.’ Er volgt een aaneenschakeling van snelle klanken die erg Nederlands aandoen, maar tegelijkertijd geen enkel herkenbaar woord produceren. ‘Waar waren we? O ja. Nederland heeft ook veel mooie kanten hoor. De binnensteden zijn bijvoorbeeld prachtig. In het centrum van Utrecht hangt een prettige sfeer, ik voel me verbonden met de stad. Als de zon dan ook schijnt, weet ik weer waarvoor ik hier ben.
