‘Hallo? Is daar iemand?’ De lockdown gaat nog even duren en het onderwijs is online. Maar zelfs toen de lessen op school plaatsvonden, waren er veel absenten ofwel ‘no shows’. Wat zijn daar de reden voor? Waarom betalen studenten collegegeld om vervolgens thuis te blijven? Of erger, thuis die laptop niet eens openklappen? Studenten geven antwoord.
Ze behoren tot de risicogroep
Rechtenstudent Jolijn (27) heeft rinitis met een permanente bronchitis erbij. Ze gaat alleen naar de HU als ze het noodzakelijk acht. Dat kwam voor, bij een aantal trainingen die digitaal te volgen waren, maar veel leerzamer waren als je eraan meedeed.
Ze zijn in afwachting van de test
Eva (19), studeert Journalistiek, bleef thuis bij een snotneus zoals van haar werd verwacht. Dat gebeurde helaas meer dan eens. ‘Mijn huisgenoot en ik hebben beide een aantal keer klachten gehad en dan bleven we thuis. Ik woon anti-kraak in Overvecht dus de HU is niet ver weg. Zodra ik kon, ben ik naar college gekomen.’
De reis is ze te lang
Journalistiekstudente Lisa (25) vond de reis te lang en te riskant. ‘Ik woon in Duitsland en moet ruim twee uur reizen om op het Utrecht Science Park te komen. Normaal gesproken had ik een dag per week les op school, maar ik kan die lessen ook online volgen. Bovendien heb ik drie tussenuren waarin ik dan niets kan. Daarom bleef ik meestal thuis. Mijn vriendin en ik hebben trouwens twee jaar gezocht naar een appartement in Nederland. Maar ondanks onze garantsteller hebben we niets kunnen vinden. Nu wonen we net over de grens, in 64 vierkante meter voor zeshonderd euro.’
Het college voegt niks toe
Mikki (23) studeert Communicatie en heeft al acht maanden geen les meer op school gehad. ‘Alles is online en ja, ik skip wel eens wat. De wekelijkse vragenuurtjes laat ik vaak zitten. Meestal heb ik geen vragen en vind ik het zonde van mijn tijd.
Ze woont in een studentenhuis te Utrecht. Voor Ruben (23) geldt iets soortgelijks. ‘Er werd afgelopen jaar wel fysiek les gegeven, maar dat vond ik overbodig. De lessen werden ook gestreamd en dat was voor mij prima. De noodzaak ontbrak om naar school te komen, temeer omdat alle docenten per mail bereikbaar waren. Ik woon in een studentenhuis en ben scoutingleiding. Gezelligheid hoef ik niet op school te zoeken. Maar als corona weg is, kom ik zeker weer.’
De online lessen zijn te slecht
Een diepe buiging voor alle docenten die op dit moment aan het zwoegen zijn voor hun laptop. Maar soms werkt alles tegen. Jesse (21), student ICT, had afgelopen blok een docent met een accent en een slechte microfoon. ‘Ik verstond hem gewoon niet. Na een paar keer proberen heb ik de lessen laten zitten. Vaak neem ik me voor om colleges op te nemen en later terug te luisteren. Dat komt er alleen nooit van. Ik woon in Dordrecht, maar zou ondanks de afstand naar school komen als het moest. In de klas is het gezelliger dan thuis en voel ik druk van de docent om aanwezig te zijn. Als ik er online niet ben, is er niemand die me mist. Afgelopen acht maanden ben ik niet meer op school geweest. Dat is funest voor mijn ritme. Ik ben tot vier uur ‘s nachts aan het gamen of series aan het kijken en sta niet voor 13:00 uur op.’
Het tijdstip komt niet uit
Natuurlijk spreiden we het onderwijs over de dag. Eerder beginnen en later stoppen. Maar Niels (22), student Optometrie, heeft een broertje dood aan de vroege lessen. ‘Als ik maar één les op een dag heb en ook nog ’s ochtends vroeg, vind ik het de moeite niet. Soms zit de docent dan ook nog een presentatie op te lezen die ik al heb. Ook al woon ik in Utrecht, ik weet dan wel iets beters om thuis te kunnen doen. Slapen of studeren bijvoorbeeld.’
Ze hebben huisgenoten in de risicogroep
Een vader of moeder in de risicogroep. Ouder dan zeventig, longproblemen, diabetes, verminderde weerstand, ernstig overgewicht; zo zeldzaam is dat allemaal niet. En dan blijf je dus thuis. Anderhalve meter afstand, handgels, mondkapjes doen wel wat. Maar binnenskamers zit je het veiligst, weten we inmiddels.
Slechte wifi en overige zaken
Bij Gaia (24) Social Work, is het altijd maar afwachten of de wifi het doet. Ze probeert lessen bij te wonen, want ze vindt het anders sneu voor de docent. Maar in haar studentenhuis is internet niet gegarandeerd. Ze probeert het meestal een kwartier en als het dan niet werkt, geeft ze het op. En dan kent ze nog wel drie redenen om niet te gaan: Ze verslaapt zich wel eens, ze schaamt zich omdat ze niet is voorbereid, ze is haar laptop kwijt of de leraar is te saai. Wat haar motiveert om zeker te komen? Een docent die haar vraagt waar ze blijft als Gaia als ‘no show’ wordt opgemerkt.
Ook interessant: Hoe overleef ik de lockdown? Door te wandelen!
