Bezuinigingen aan de HU zijn niet alleen abstracte cijfers in een Excel-sheet, maar raken ook mensen van vlees en bloed. Eén van hen is Tom Verstaten (26), sinds twee jaar videodocent bij het Instituut voor Media. Maar nu wordt zijn contract niet verlengd. En dat schiet bij velen in het verkeerde keelgat.
Studenten en collega’s komen in actie voor Tom. Met een petitie proberen ze zijn vertrek te voorkomen. De boodschap is glashelder: Tom verdient een vast contract. Meer dan 130 handtekeningen zijn inmiddels gezet.
Want, zo zeggen de ondertekenden, is Tom niet zomaar een medewerker. Hij doet zijn werk onwijs goed, vangt veel andere lessen op en verricht veel werk achter de schermen bij de opleidingscommissie. Maar wat vindt Tom er zelf van dat hij weg moet?
‘Ja, natuurlijk vind ik het jammer dat ik weg moet. Ik zat in de opleidingscommissie en had net een nieuw Honourstraject opgestart. Ik zat er écht lekker in. Toch kwam het niet helemaal als een verrassing. Toen het nieuws over de bezuinigingen naar buiten kwam, zag ik de bui al hangen, ik had namelijk geen vast contract. Toen ik mijn vertrek vertelde aan collega’s, konden sommigen het maar niet geloven. “Maar we zijn zo blij met jou”, kreeg ik dan te horen.’
Hoe ontstond het idee voor de petitie?
‘Bij de opleidingscommissie zeiden mijn collega’s: “Waar slaat dit nou op?” En al grappend opperden ze het idee van een petitie om mij te behouden. Toen ze steeds meer reacties binnenkregen hebben ze het idee serieus opgepakt.
Denk je dat de petitie iets zal veranderen?
‘Echt superlief dat iedereen het heeft ondertekend. Het is een blijk van waardering. Maar ik denk eerlijk gezegd niet dat het iets zal veranderen. Natuurlijk baal ik enorm, maar ik begrijp het ook wel: je kunt geen geld uitgeven dat je niet hebt. Al die handtekeningen neem ik in elk geval mee als positieve referenties naar mijn volgende baan.’
Ben je niet boos dat je moet vertrekken?
‘Ik koester geen wrok of zoiets. Maar als ik om me heen kijk, zie ik veel andere jonge en enthousiaste collega’s die hetzelfde te horen kregen. Zij hebben ook iets opgebouwd, en dat gaat nu verloren. Het bittere is dat er over een tijdje waarschijnlijk weer mensen worden aangenomen, die dan weer helemaal opnieuw hun plek moeten vinden. Studenten hebben baat bij goede docenten. En nu zijn er goede docenten die goed lesgeven, maar toch moeten vertrekken.’
Reactie Hans de Clercq, directeur Instituut voor Media:
‘Mooi te zien hoe studenten hun waardering voor Tom laten merken. Dat doen veel collega’s en ik ook. Net als bij andere HU-opleidingen en andere hogescholen zijn we bezig met forse bezuinigingen. Moeilijke en zware tijd dus. Zwaar omdat we afscheid moeten nemen van mensen die zich voor ons onderwijs en onze studenten hebben ingezet. Maar vooral zwaar voor Tom en andere collega’s die hierdoor worden geraakt.’
Heb je al iets anders gevonden?
‘Nog niet. Ik ben nog druk aan het solliciteren. Wel ben ik erachter gekomen dat ik in het onderwijs wil blijven. Na mijn afstuderen aan de journalistiek-opleiding in Tilburg en een paar freelanceklussen ben ik bij de HU terechtgekomen. En ik vind het zó tof om te zien hoe studenten zich ontwikkelen en zelfvertrouwen krijgen.’
Volgende week is je laatste week. Hoe voelt dat?
‘Toch wel gek. In de opleidingscommissie en werkgroepen heb ik echt mijn best gedaan. Je bouwt iets op. Tja, en dan is dat ineens voorbij. Nu zit ik in vergaderingen en praat ik over dingen waar ik straks zelf niet meer bij ben. Dat geeft een vreemd gevoel.’
Waar zette je je voor in binnen de opleidingscommissie?
‘Studenten merken de keuzes die op managementniveau worden gemaakt. Natuurlijk worden die met de beste intenties genomen, maar het pakt niet altijd goed uit. Studenten zeggen dan bijvoorbeeld: “Het rooster is kut,” en ik probeerde hun stem te vertalen naar de docenten en het management. Het is zó waardevol als iedereen naar elkaar blijft luisteren en elkaar opzoekt. Dat is waar het om draait.’
Volgende week wordt de petitie aangeboden aan instituutsdirecteur Hans de Clercq.
