In het hart van The Economist van 9 juli stond een rapport van 14 pagina’s over de toekomst van de nieuwsindustrie, die bestaat uit traditionele en (nieuwe) sociale media. We hebben er allemaal mee te maken. Volgens Adformatie columnist Ron Meijer, die reageerde op het artikel, gaat het in de toekomst echt om een nieuwe balans tussen massacommunicatie en persoonlijke communicatie.
De eerste kranten, in de 17e eeuw verschenen die in ons land, waren bestemd voor de rijken, die konden lezen en geïnteresseerd waren wat er in de wereld gebeurde, inclusief de beurskoersen. Al snel kwamen er advertenties in te staan, wat een relatief goedkope manier was om (nieuwe) klanten te bereiken.
Dat kranten binnenkort ophouden te bestaan is al vele malen geroepen, in Amerika toen de stampact werd ingevoerd (voor elke pagina plus advertenties moest de uitgever belasting betalen), bij de opkomst van andere massamedia, zoals radio en televisie.
Maar nog steeds bestaan kranten, al lopen de oplages geleidelijk terug. Philip Meyer voorspelt in zijn boek “The Vanishing Newspaper” (2004) dat de laatste krant in 2043 door een brievenbus gestopt zal worden. Volgens The Economist is dat geen kwestie van gebrek aan publiek, maar van geld. In mijn ogen een kwestie van gebrek aan tijd.
