Onze columnist Ernst-Jan Hamel is docent Journalistiek en beschrijft wat hem opvalt in zijn werk met studenten. Vandaag: Afstudeergesprekken zijn een feestje!
Voor afstudeergesprekken kun je me bij wijze van spreken ’s nachts wakker maken. Het is echt heerlijk om een student op het hoogste niveau en op het scherpst van de snede te kunnen ondervragen over elke komma die ze op papier gezet hebben.
Bij Journalistiek voeren studenten die gesprekken met twee docenten en een gecommitteerde uit de mediawereld. Ik geniet van die afstudeerdagen vanwege de ruime tijd die je neemt om iemand te beoordelen. In het reguliere onderwijs voelt nakijken namelijk als lopendebandwerk. Je krijgt immers volgens de rekensystemen vaak maar een minuut of 15 om een portfolio na te kijken. En in diezelfde 15 minuten moet je ook je feedback op papier zetten. Pff.
Bij het afstuderen neem je het werk van een student juist minutieus onder de loep. Elk opgeschreven cijfer, elke aanname kun je kritisch ondervragen. En dat mag best op een hoog niveau: ze zijn immers bijna afgestudeerd.
Voor studenten zijn die afstudeergesprekken een zichtbare martelgang. Ik heb al de nodige hakkelende studenten gezien, die er niet uitkomen bij de verdediging. Ook moet het gekmakend zijn dat ze tijdens het gesprek nog geen flauw idee hebben welk cijfer het ongeveer wordt. Bovendien kan een zwakke verdediging van een 6 nog een 5 maken.
Het spannendste moment is na de verdediging. Dan worden studenten de gang op gestuurd en bepalen de docenten het eindcijfer. Na een minuut of tien worden studenten weer binnengeroepen voor het verdict. Je ziet studenten dan echt met lood in hun schoenen de kamer inlopen. Ga ik slagen of niet?
Afgelopen week had ik een student die zijn voldoende vierde als het winnende doelpunt in de Champions League-finale. We hadden nog maar net een paar woorden gepreveld en de student rende al luid ‘yééééééssss!’-roepend de gang op om zijn vriendin van het blije nieuws op de hoogte te stellen.
Soms verwacht je heftige emoties en dan krijg je ze niet. Een jongen die afstudeerde na vier keer eerder gezakt te zijn, vertrok geen spier en nam kalmpjes onze felicitaties in ontvangst.
Het meest memorabel was een studente die vorig jaar afstudeerde. Een bedachtzaam type, dacht ik tijdens het gesprek. Totdat ze hoorde dat ze geslaagd was. ‘Eindelijk van die kutschool af!!’, snikte ze van blijdschap.
Afstudeergesprekken zijn een feestje. Je ziet dan vaak pas echt wat studenten kunnen en voelen.
