Veel mensen zullen alleen haar vrolijke hit Jungle Drum uit 2009 kennen, maar dat is eigenlijk zonde, want Emiliana Torrini heeft veel meer te bieden en dat liet ze maandagavond zien in TivoliVredenburg.
De Pandora-zaal in TivoliVredenburg is grotendeels gevuld als het voorprogramma begint. Al snel staat het publiek met volle aandacht te luisteren naar de mooi en sferisch opgebouwde nummers van het Vlaamse trio Mon-O-Phone. Daarna is het tijd voor de hoofdact van de avond: Emiliana Torrini.
Zij warmt het publiek op met een aantal wat snellere nummers zoals ‘Home’, een nummer wat Torrini zelf pas een jaar na schrijven écht begreep, toen ze na 17 jaar Engeland weer in haar vaderland IJsland ging wonen. ‘Of Sunny Road’, van het uit 2005 stammende album ‘Fisherman’s Woman’, over het vinden van de juiste liefde op het verkeerde moment.
De show kent een goede spanningsopbouw: Torrini en haar vijfkoppige begeleidingsband wisselen af tussen snellere nummers, donker en meeslepend, en klein en intiem, zoals ‘Today Has Been OK’. Torrini’s teksten zijn poëtisch, wat in combinatie met de muziek zorgt voor een melancholische en geconcentreerde sfeer. Ze is in haar eigen wereld, maar neemt het publiek daarin mee. Het nummer Birds is hier een goed voorbeeld van: de zonsopgang waarover ze zingt zie je ook echt voor je.
Tussen de nummers door vertelt de de Italiaans-IJslandse zangeres grappige anekdotes over de nummers en het schrijven ervan, terwijl de gitarist zijn gitaar in een andere toonsoort stemt (“every song is in a different key – this one is in E”, zegt Torrini over het nummer Ha Ha). Zo vertelt ze over het ontstaan van het nummer Autumn Sun, wat ze met pijn en moeite schreef. Toen ze haar laptop vervolgens bijna liet liggen op het vliegveld, leek het alsof het nummer er niet moest komen. Gelukkig wist ze de laptop op het laatste nippertje toch in handen te krijgen en vertolkt ze het akoestische nummer maandagavond.
Torrini speelt vooral van haar laatste twee albums 'Tookah' en 'Me and Armini', van die tweede kennen we Jungle Drum ook. Tot de toegift heeft ze die niet gespeeld, maar hij is niet gemist door haar mooie andere nummers. Als de band terugkomt, eindigen ze toch met het nummer, waardoor iedereen de Tivoli alsnog Jungle Drum-neuriënd verlaat. Ergens zonde, maar Torrini heeft al laten zien wat ze kan, dus maakt het niet meer zoveel uit.
