Niet alleen naar de wc durven in je eigen huis. Of durven douchen als je alleen thuis bent. Om van een nachtje alleen slapen nog maar niet te spreken… Angsten waarmee Eva Breda (24), journalist en oud HU-student tot een jaar geleden dagelijks mee kampte. Ze ging ervoor in therapie, nam de sessies op en maakte van haar meest kwetsbare momenten de podcast ‘Komt een meid bij de psych’.
‘Begin vorig jaar hoorde ik steeds vaker vrienden over hun mentale klachten. Ze hadden last van somberheid, angsten of eenzaamheid en ik hoorde mezelf tegen ze zeggen: “Joh, maar moet je dan niet eens met iemand gaan praten?” Vaak wuifden ze dat weg, ze vonden hun problemen niet “erg” genoeg, of zeiden dat therapie niets voor hen zou zijn.’
Steun in de rug
‘Ik vond het zonde dat iedereen zo lang doorliep met mentale klachten en dat zij nergens konden beluisteren waarom therapie helemaal niet eng is en zouden ontdekken dat ze ook met “kleinere” problemen aan de bel konden trekken. Want zelf had ik die behoefte óók, aan zo’n steun in de rug. Toen die podcast er dus niet bleek te zijn, dacht ik: waarom maak ik hem zelf niet gewoon?’
Gelijktijdig moest Eva aan de slag met haar afstudeerproductie voor haar opleiding. Ze gebruikte dit idee daarvoor en een tijd lang ging ze iedere week naar haar psycholoog. De therapiesessies zouden haar helpen bij haar eigen somberheid, angsten en onzekerheden, geworteld in haar jeugd. Maar de sessies waren vooral ook om daarna aan anderen te kunnen laten horen.
Meer dan school alleen
Voor school maakte Eva een paar lange afleveringen, zonder dat de therapie al af was. ‘Toen ik bezig was met die versie voor school, voelde ik al aan alles dat ik er meer werk van wilde maken. Ik wilde door met de therapie en verder met de podcast.’ Inmiddels komt er nu iedere week een aflevering van een half uur online, waarin Eva de luisteraar meeneemt in haar therapietraject.
Ze vertelt dat veel gesprekken één op één uit de sessies zijn overgenomen. Ook, of eigenlijk juist, als ze heel persoonlijk en diepgaand zijn. ‘Het enige wat ik eruit geknipt heb, zijn de vele herhalingen die we bespreken. Iedere week ging ik bijvoorbeeld een stapje verder in het aangaan van mijn angsten. Eerst 10 seconden in mijn eentje met mijn ogen dicht in de badkamer staan, de volgende week 20 seconden, enzovoorts. Om dat tien keer terug horen in een podcast is niet zo boeiend om naar te luisteren, dus die opname heb ik eruit gehaald. Ik vertel dan later in een voice-over kort wat we hebben besproken’, legt ze uit. ‘Maar juist de moment waarop ik een doorbraak had, of een tegenslag, zijn de momenten waarop ik het meest kwetsbaar ben en die zijn erin gebleven.’
Vader
Er was één aspect aan het verhaal waarover ze twijfelde: de oorsprong van haar angsten, die veelal in haar jeugd liggen. Door de verslaving van haar vader is ze gewend geraakt aan onvoorspelbaarheid. ‘Verslaving is een thema waar veel onterechte vooroordelen aan hangen. Toch is het een belangrijk deel om de rest van mijn therapie te snappen. Daarom heb ik ook dit stuk van mijn verhaal in de podcast gelaten.’
‘Gek genoeg hielp het opnemen juist, omdat ik zoiets had van “als ik het doe, dan moet ik ook met de billen bloot”.’
Eva Breda
Eerlijkheid
Dat het opnameapparaat aanstond tijdens de sessies, belette Eva niet om eerlijk ze durfde te zijn in de gesprekken. Soms is ze huilend te horen in de opnames, of nogal verward. ‘Gek genoeg hielp het opnemen juist, omdat ik zoiets had van “als ik het doe, dan moet ik ook met de billen bloot”. Ik zou het niet eerlijk vinden tegenover de luisteraars om dan juist die meest kwetsbare momenten eruit te halen.’
Eva moest daarvoor wel een paar drempels over. ‘Ik was aan het begin bijvoorbeeld bang dat mensen mij zouden zien als aandachtvrager, omdat er ook mensen zijn die veel heftigere klachten hebben dan ik had.’ Ze is hard aan het timmeren aan een carrière als journalist en twijfelde erover of ze toekomstige werkgevers niet zou afschrikken. ‘Maar eigenlijk waren juist dat soort twijfels ook een extra motivatie om het wél te doen. Want we moeten juist af van het idee dat iemands problemen “niet erg genoeg” zouden zijn voor therapie of dat je “te instabiel” zou zijn voor een baan.’
Psycholoog Dorianne
Eva: ‘Een aantal psychologen die ik aanvankelijk benaderde zeiden het te spannend te vinden om hun sessies openbaar te maken. Maar Dorianne werkte graag mee.’ Het duo sprak af dat Eva de regie zou houden over wat er wel en niet online kwam. Het maken van het logo en de muzikale noten besteedde ze uit, maar verder deed ze alles zelf. ‘Ik heb op momenten echt met tranen in mijn ogen achter mijn laptop gezeten en gedacht: “Waar ben ik aan begonnen?” Afgelopen weken was ik permanent misselijk omdat ik tot diep in de nacht zat te monteren en veel te weinig at.’
Vliegende start
Eva is zeer actief op haar eigen sociale mediakanalen, en zorgde dat ze op de dag van de lancering, ook in Libelle, Linda.nl, AD en Flair stond. De eerste aflevering van ‘Komt een meid bij de Psych’ staat sinds 1 februari online, en staat nu al in de top 100 meest beluisterde podcasts van Spotify én in de top 10 van beste podcasts op het gebied van gezondheid in Apple Podcasts.
