De zomer vloog om en nu gaan we bijna allemaal weer beginnen. Met de afgeronde cursussen en de nodige studiepunten op zak hoppen we door naar het volgende studiejaar. Hoe hebben we dat gat van afgelopen tijd eigenlijk gevuld?
Voor de student die zo slim was om iets te sparen stond misschien een lekkere vakantie in het vooruitzicht. Met vrienden, maar als je het echt tactisch aanpakte ging je lekker met papa en mama mee. Nieuwe plekken ontdekken of even met je kop in de zon en relaxen. Dat laatste kon (gelukkig voor de portemonnee) ook in eigen land, het was hier nagenoeg tropisch.
Een andere veel gekozen optie was het inhalen van die financiële schade. Door heel veel te gaan werken. Met goede collega’s hoefde dat zeker ook geen straf te zijn.
Ik had voor mijn vakantieperiode een combinatie van beide voor ogen. Om een beetje leuk te kunnen leven heb je tegenwoordig gewoon een bak geld nodig. Een borreltje is al duur zat, laat staan een festival. Voor één van de betere festivals betaal je al snel 100 euro entree. Zelfs de houtje-touwtjefestivals kosten tegenwoordig al een fortuin. Kijk bijvoorbeeld naar de Parade, Parkpop of het bevrijdingsfestival. Vroeger waren deze voor iedereen. Nu verkondigen ze dat nog steeds, maar dan moet je wel aardig wat poen meenemen. Misschien lijkt dat niet zo op het eerste gezicht, maar zodra je ergens ‘consumptiebonnen’ moet gaan aanschaffen ben je de lul.
Nee, ik ben geen gierige Hollander en ik heb de centen neergelegd. En ik heb me er uitstekend vermaakt. Maar ik vond het soms gewoon lachwekkend dat je voor een lauw biertje, vijftien minuten in een benauwde, drukkend, zwetende groep mensen moest gaan staan om vervolgens 5 euro af te tikken.
Misschien is het beter om volgende zomer maar weer ouderwets te gaan indrinken om de kosten binnen de perken te houden. Want komende tijd sta ik de schade in te halen met een dienblad in mijn handen. En nu maar zien of het me lukt om er ook nog wat studiepunten bij te schrapen.
