Al zijn de topsalarissen verlaagd, hogescholen kunnen nog altijd genoeg goede bestuurders vinden. Alleen kleine, specialistische hogescholen moeten tegenwoordig beter zoeken, merken de toezichthouders.
Het is tegenwoordig iets moeilijker om mensen uit het bedrijfsleven te interesseren voor een overstap naar het hbo, schrijft de Vereniging van Toezichthouders van Hogescholen in haar allereerste jaarverslag.
De raden van toezicht, die het college van bestuur benoemen, merken de impact van de wet die het salaris van onderwijsbestuurders inperkt. Vooral met interim-bestuurders komen ze wel eens in de problemen: die verdienen al snel te veel.
Topinkomens
Toch is de nood voorlopig nog niet aan de man. ‘Het lijkt mee te vallen’, zegt voorzitter Pim Breebaart van de vereniging van toezichthouders. ‘Voor een vacature is nog altijd veel animo, al vrees ik dat we weer moeten praten over de hoogte van het salaris als we mensen uit het bedrijfsleven willen aantrekken. We zullen zien.’
De overheid heeft publiek betaalde topinkomens steeds verder aan banden gelegd: de bestuurders mogen nu hooguit 181 duizend euro per jaar verdienen. Eerder was de norm ruim 220 duizend euro. Toen er nog geen maximum gold, verdienden sommige bestuurders bijna drie ton.
Bovendien mogen kleine, gespecialiseerde hogescholen minder uitbetalen, ’terwijl geschikte kandidaten uit de betreffende branche een aanzienlijk hoger inkomen hebben’, aldus het jaarverslag.
Sommige leden van de vereniging hebben de Wet normering topinkomens ervaren als “een inbreuk” op hun verantwoordelijkheid als werkgever. Ze zouden het maximumsalaris van de bestuurders liever zelf bepalen.
Wantrouwen
Het wantrouwen dat eruit spreekt, is volgens de vereniging niet terecht. De toezichthouders doen hun werk juist steeds beter, vinden ze zelf. ‘Vijftien jaar geleden praatten ze maar weinig over de kwaliteit van onderwijs’, zegt Breebaart, die 21 jaar onderwijsbestuurder is geweest en zelf in de raad van toezicht zit van Hotelschool The Hague. ‘Dat is nu veranderd.’
Ook verlopen benoemingen tegenwoordig beter dan vroeger. ‘We kijken verder dan het old boys network. We overleggen met de studenten en medewerkers in de medezeggenschap over het profiel van de nieuwe bestuurder en plaatsen altijd een advertentie voor de vacature. Het is transparanter geworden.’
De raden kijken ook kritischer naar hun eigen werk. Want wanneer doet een raad het eigenlijk goed? ‘Het ultieme doel moet zijn dat een hbo-student veel leert’, zegt Breebaart. ‘Zo niet, dan hebben wij ons werk niet goed gedaan.’
Scholing
De vereniging organiseert scholing voor toezichthouders, zodat ze beter toegerust zijn voor hun taken. ‘Het besturen van een onderwijsinstelling is nu eenmaal complex’, zegt Breebaart. ‘Vijf keer per jaar met het college van bestuur vergaderen is echt onvoldoende, maar wat moeten ze dan wel doen?’ De vereniging biedt cursussen aan over uiteenlopende onderwerpen als financiën, medezeggenschap en kwaliteitszorg.
‘Een geweldige steun voor de interne toezichthouder zijn de accreditatierapporten van de NVAO’, zegt Breebaart. ‘Het belang van een oordeel over de kwaliteit door onafhankelijke deskundigen en het publiceren daarvan kan moeilijk overschat worden.’
Met het jaarverslag willen de raden verantwoording afleggen aan de samenleving, zegt Breebaart. ‘Want uiteindelijk is de samenleving onze opdrachtgever.’
