Marilène Vis (20) studeert Journalistiek aan de HU.
Regelmatig hebben we het erover wie er op een date de rekening moet betalen. Als de man bij First Dates niet op zijn minst aanbiedt om hem helemaal te betalen, wordt hij op internet uitgekotst. Als de vrouw dan als reactie niet zegt: ‘Weet je dat zeker? Ik wil hem ook wel splitten, hoor!’ is ze een verwend nest. Er lijken in relaties en daten allemaal ongeschreven regels te zijn als het aankomt op rekeningen betalen en het wel/niet sturen van een tikkie. Hoe zit dat met vriendschappen?
Een keer stuurde een vriendin me een betaalverzoek van drie euro, voor een magnum die ze een maand daarvoor op het strand voor me gekocht had. ‘Gaat het wel?’ vroeg ik haar. Uit principe weigerde ik het geld over te maken, maar ik zat er wel mee. Want wanneer stuur je elkaar een tikkie, en wanneer laat je het even zitten?
Met mijn beste vriendin/huisgenoot heb ik een WieBetaaltWat. Ik denk dat de meesten het wel kennen: iedereen voert om de beurt in wat je hebt uitgegeven, en zo houd je bij wiens beurt het is om te betalen. Het voorkomt ongemakkelijke situaties bij de kassa of in een restaurant. En als je het consistent bijhoudt, weet je zeker dat de een niet meer betaalt dan de ander.
Toch vind ik het altijd een anticlimax aan het eind van een gezellige avond, als je het geldbedrag op je telefoon voorbij ziet komen. Daarom betalen de meeste van mijn vrienden en ik gewoon om de beurt voor elkaar, zonder WieBetaaltWat en gewoon op goed vertrouwen. Jij haalt nu een koffietje voor mij? Ik koop vanavond een biertje voor jou. Jij betaalt nu het avondeten? Ik doe het morgen.
Met de meesten werkt dat goed, maar je hebt er altijd mensen tussen zitten die consistent te laat zijn met aanstalten maken om te betalen. En ook dat veroorzaakt ergernissen.
Dus vanaf nu ga ik in een Excel bestand bijhouden wie wat betaalt. En als ik dan te veel betaal, stuur ik gewoon een deurwaarder op mijn vrienden af. Het geld groeit me tenslotte niet op de rug.
