Nieuws

‘Het is droevig nieuws. Maar ik ben vooral aan het wachten’

Uitgestorven straten in Utrecht na schietincident in Kanaleneiland / Foto: Janny Ruardy

Studenten en medewerkers blijven noodgedwongen binnen aan de HU. Dat gaf ons de tijd om de stemming te peilen bij het nieuws over de schietpartij aan het 24 oktoberplein. 

Ouassim Karroum (20) ICT Software Engineering: ‘Ik ben geschrokken. Ik woon in Nieuwegein en had diezelfde tram kunnen hebben, maar ik ging later vanwege mijn tentamen. Dat heb ik nu laten zitten, ik kan me echt niet concentreren. Mijn kapper zit op het 24 oktoberplein. Daar durf ik voorlopig niet meer heen. Ik ben bang dat het escaleert en dat ze naar de Uithof komen. Maar voor mezelf ben ik niet bang, de dood jaagt me geen angst aan.’

 

 

     Annisa Assekali (18), HBO-Rechten: ‘Ik ben niet bang, maar bezig met hoe ik thuis kom. Waarschijnlijk word ik opgehaald door mijn vader, wanneer hij klaar is met werken. Mijn zusje van 15 is in paniek, die belt me voortdurend. Ik heb mijn familie gebeld en gelukkig is iedereen in orde.’

 

 

 

 

Dennis Annang (25), Communicatie en Media: ‘Het is droevig nieuws. Maar ik ben vooral aan het wachten. Mijn familie woont in Ghana en iedereen vraagt hoe het gaat. Ik heb zin om naar huis te gaan, in Zoetermeer. Als het niet lukt ga ik bij een vriend slapen, die werkt op de universiteit en heeft een auto.’

 

 

 

Anne Bahn (27), studeert aan de UU: ‘Ik heb vooral honger en wil graag naar buiten om te lunchen. Ik zit hier op Padualaan 101 en mag niet weg. Om de tijd te doden kijken we romantische comedy’s op Netflix. Als mijn vriendin niet naar Zuilen kan fietsen kan ze bij mij in Wittevrouwen slapen.’

 

 

 

 

 

Ece Arat (24), ook UU-student: ‘Ik hoor net dat de dader Turks is en dat vind ik erg. Ik vrees dat het niet goed is voor het imago van de Turkse gemeenschap, er zijn al zoveel vooroordelen. Hopelijk komt er snel duidelijkheid over de toedracht.’

 

 

 

 

Aurelien Marciana (20), International Business Management: ‘Vanochtend schrok ik, want ik kom heel vaak op dat plein. Maar ik kom uit Parijs en heb dit al drie keer meegemaakt. Iedere keer word je minder bang. Ik weet al wat er hierna gaat gebeuren: Ze gaan proberen de dader op te pakken, hij zal zich gaan verzetten en dan schieten ze hem dood.’

 

 

 

 

Helma de Rooij, (docent PABO): ‘Ik zit in het verkeerde gebouw. Ik mag niet naar buiten terwijl ik les moet geven op de Heidelberglaan. En ik geef mijn studenten opdrachten per mail. Ik ben niet bang. Vanochtend heb ik even mijn kinderen gecheckt en nu zit ik hier heerlijk in het zonnetje.’

 

 

Informatiespecialist Hennie van den Brink: ‘‘In Nederland is nog nooit zoiets aan de hand geweest. Nu gebeurt er zoiets groots. Studenten vragen continu om informatie, maar de berichten die we doorkrijgen, wisselen per keer. De ene keer mogen we wel naar buiten, de andere keer weer niet. Maar ik ga ervan uit dat de situatie om vijf uur weer normaal is.’

 

 

 

 

Agnes Kleinen Hammams, docent HBO-Rechten: ‘Ik hoorde van de schietpartij van een van de studenten. Zij was erg zenuwachtig en vertelde mij dat er een aanslag was in Utrecht. Ik dacht: wat kan ik voor die student doen om haar te kalmeren. Later is mijn agenda van deze dag wel anders gaan lopen. Een afspraak vanochtend ging niet door. En niet alle studenten kwamen naar het feedback college. Maar die merken we vandaag niet aan als absent.’