Hij verandert langzaam in een kunstwerk: de muur van het Universiteitsgebouw tegenover de HU (Padualaan 101).
Jan is de Man (Jan Heinsbroek, graffitikunstenaar) staat op de oranje hoogwerker, zo’n vijftien meter hoog. Gasmasker op, en niet te veel naar beneden kijken. Hoogtevrees heeft hij niet per se, ‘maar leuk is anders’. Gelukkig schijnt de zon.
Utrechters zullen zijn werk ongetwijfeld kennen. Eerder maakte De Man al 3D-muurschilderingen van boekenkasten, landschappen en mandarijnen (‘Jandarijnen’). Nu is het Utrecht Science Park aan de beurt. Sinds maandag staat hij op de hoogwerker, maar met de schets begon hij al een jaar geleden. Eind volgende week moet het schilderij af zijn, en kan iedereen de stapels boeken die in het gebouw lijken te staan bewonderen.
Zijn werkgebied is afgezet met hekken en paaltjes. De meiden op de fiets zien niet wat er wordt gecreëerd. Het schoonmaakbusje dat eerder voorbij reed wel. ‘Wij halen de rommel weg, hij zet het er weer op’, grapt de chauffeur. Hij rijdt door om verderop wat illegale graffiti te verwijderen.
Jan is niet illegaal bezig. Hij is beroepskunstenaar en weet precies wat hij doet. De oplettende kijker ziet zijn tientallen graffitibusjes. In totaal gebruikt hij er zo’n honderd. Roze is de onderlaag. Daar zet hij met zwarte graffiti wat schetsen op. Zonnetjes, smileys en sterretjes. ‘Referentiepunten’, vertelt hij. Die vergelijkt hij met zijn schets. Dan weet hij hoeveel afstand er tussen de objecten zit.
Nog even wachten en dan is de muur naast het regenboogfietspad net zo kleurrijk als de weg zelf. En welke boeken er ‘in’ de muur komen? Dat weten we volgende week.
