Toen Linda van den Hoogen (derdejaars Journalistiek) eind januari het vliegtuig met bestemming Madrid instapte, had ze geen idee dat ze zes weken later al haar lessen vanuit quarantaine zou volgen. Sinds afgelopen maandag verkeert Madrid in een ware lockdown. Voor Trajectum beschrijft ze hoe dit haar ervaring als Erasmusstudent 180 graden liet draaien.
In Madrid zijn de maatregelen drastisch. Al op de maandagavond van 9 maart bracht de Spaanse regering het nieuws dat alle onderwijsinstellingen in Madrid voor minimaal vijftien dagen gesloten werden. Dit sloeg bij veel internationale studenten in als een bom. De grote vraag was: Wat betekent dit voor onze minor? Kunnen wij onze studie hier nog voortzetten of is het verstandiger om terug te keren naar Nederland, ook na de snel opvolgende nieuwe maatregelen?
Met haar ruim 6,5 miljoen inwoners is het altijd drukke Madrid in één week tijd compleet stil komen te liggen. Het tikkende geluid verraadt dat het stoplicht aan de Gran Vía op groen springt. Maar kijkend vanaf mijn kleine balkon zie ik niemand oversteken. De politie en het leger zorgen er namelijk voor dat de straten leeg blijven. Huizen mogen alleen verlaten worden om boodschappen en medicijnen te halen, om naar het ziekenhuis of werk te gaan en bij dringende noodgevallen. Spanje telt momenteel ruim 14.000 besmettingen, waarvan zich een groot deel in de hoofdstad bevindt. Het is daarmee na Italië het zwaarst getroffen land in Europa.
Blijven in Madrid
De meeste internationale studenten besloten hun koffers te pakken en hun Erasmusprogramma te beëindigen. Ik koos ervoor om in Madrid te blijven. Ik voel mij hier gezond, ik ben hier veilig en sta positief in deze lastige situatie: het gaat voorbij, we weten alleen nog niet wanneer.
Gelukkig is het de CEU San Pablo University op zeer korte termijn gelukt om alle lessen online aan te bieden. Twee dagen nadat de deuren van de universiteit sloten, popte mijn docent op in mijn beeldscherm. Het is fijn dat er mogelijkheden zijn voor quarantaine-onderwijs, maar toch had ik mijn tijd in het buitenland iets anders voorgesteld. Het ontmoeten van andere studenten kan alleen nog via sociale media. Op één van de vele terrassen van de Spaanse zon genieten zit er voorlopig al helemaal niet in.
Mijn lijstje
Langzaam beginnen de muren van mijn studentenhuis op mij af te komen. Maar: deze minimaal vijftien dagen quarantaine geven mij genoeg tijd voor de punten op mijn to-do-lijstje waar ik het afgelopen jaar niet aan toegekomen ben: beginnen in dat ene boek dat ik altijd al heb willen lezen, mijn kookkunsten verbeteren (waarbij mijn twee overgebleven Italiaanse huisgenoten goed kunnen helpen) en alle seizoenen van Friends terugkijken.
Ook probeer ik zo veel mogelijk voor mijn studie vooruit te werken, Zodat, wanneer het coronavirus hopelijk binnenkort voorbij is en de straten zich weer vullen met Spanjaarden, muzikanten en toeristen, ik nog meer kan genieten van het prachtige Madrid.
