Huib de Zeeuw is docent aan de opleiding Journalistiek. Zijn column verschijnt om de week bij Trajectum.
Na afloop van een stagebezoek liep de student met mij mee naar de uitgang. Op de trap realiseerde ik mij dat ik helemaal nog niet had gevraagd of zij zich prettig voelt op haar plek. Dat was gelukkig het geval.
Ze vertelde wel dat ze tijdens de eerste draaidagen vooral met spullen had moeten sjouwen. Ze vond het lastig dat ze als een soort hulpje werd gebruikt. Dit kon ze wel delen met haar stagebegeleider.
Het laatste wat ik wil is dat een student zich onveilig voelt. Tegelijkertijd wil ik als docent ook een reëel beeld schetsten van het werkveld. Soms moet je wat rotklusjes doen, zolang collega’s en leidinggevenden je maar op een nette manier behandelen. Maar hoe zeg je dat je je onveilig voelt?
Dat is niet gemakkelijk.
Ook docenten voelen zich niet altijd veilig op hun werkplek. Helaas ook niet op onze opleiding, zoals je kon lezen in dit onderzoeksverhaal. Het is veelzeggend dat een aantal collega’s alleen anoniem hun ervaringen durfden te delen met Trajectum. Het had te maken met angst, vrees voor hun positie.
En ik begrijp waardoor dat komt. Het stellen van kritische vragen – toch fundamenteel in onze beroepsgroep- wordt door leidinggevenden niet altijd op prijs gesteld. Dat merk ik tijdens studiedagen en teammeetings. Een collega die zich afvroeg of de onderwijsvernieuwing niet te snel was doorgevoerd kreeg als antwoord: ‘ben je niet trots op de opleiding?’
Je wilt je niet telkens verdedigen. En dat gaat hopelijk snel veranderen.
Voor het komende half jaar is organisatieadviseur Henny Morshuis aangesteld en zijn presentatie, afgelopen dinsdag, was veelbelovend. Grotendeels door zijn empathische houding en pragmatische aanpak. Geen anonieme onderzoeken, wel videoboodschappen over het verbetertraject. Hij benadrukte dat ‘we elkaar nodig hebben’ en riep op tot eerlijkheid, reflectie en distantie.
Ik hoop vooral dat het leidt tot een open werkklimaat waar docenten durven te zeggen wanneer zij zich onveilig voelen zodat we ook aan studenten kunnen vertellen hoe je dat doet.