Columns

Hoppen en stapelen

Henk Penseel was (onder andere) docent aan de HU en blogt sinds 2010 voor de Trajectum-site. Ditmaal: over banenhoppers, studiestapelaars en een brede visie. 

Een docent die naast zijn eigen vak ook blijk geeft van een ruime algemene ontwikkeling, heb ik altijd meer gewaardeerd dan, oneerbiedig gezegd, een vakidioot. Je kon nog eens over andere dingen praten met zo’n leerkracht dan alleen maar over het vak. Hoe vroeger in het onderwijs, des te meer generalisten en hoe later in het onderwijs, des te meer specialisten.

Verander je van baan in de breedte, dan krijg je een bredere kijk op de samenleving. Verander je van baan in je eigen vakgebied, dan ga je meestal de diepte in, al klim je waarschijnlijk wel hoger op de maatschappelijke ladder en ga je meer verdienen.

In het verleden nam men liever geen banenhopper aan, want daar zou je als bedrijf te weinig aan hebben. Tegenwoordig blijven de 15-24-jarigen 2,4 jaar bij hun huidige werkgever (meldt het CBS). Dat men z’n hele leven bij een of twee werkgevers blijft, behoort al lang tot het verleden. Hoe ouder de werknemer wordt, des te minder hopt-ie.

Een voorbeeld van een hoppende stapelaar is Aart Roos (54), die na vijf jaar vertrekt als bestuursvoorzitter van beddenfabrikant Auping. Hij deed mavo, havo, vwo en studeerde daarna bedrijfseconomie. Hij werkte eerst bij Grolsch, vervolgens in Italië bij Whirlpool, in Zweden voor Ikea en via Mandemakers Keukens belandde hij in de bedden van Auping.

In het onderwijs is voormalig HU-college van bestuurslid Huib de Jong zo’n voorbeeld. Van de middelbare detailhandelsvakschool (mbo) ging hij naar de hogere economische school, haalde daarna zijn master Nederlands Recht in Enschede en promoveerde op bestuurskunde. Nu is hij bestuursvoorzitter van de Hogeschool van Amsterdam.

Misschien ken je onze HU-student Mohammed Mohandis nog, die na zijn vmbo, mbo deed en daarna z’n communicatiebachelor haalde. Voor de PvdA was hij bijna vijf jaar Tweede Kamerlid en gemeenteraadslid in Gouda. Een echte stapelaar. Maar dat stapelen wordt niet alleen moeilijker, ook kostbaarder.

Ik heb altijd bewondering voor die doorzetters. Maar tegenwoordig moet je los van discipline, durf en doorzettingsvermogen (drie d’s) ook een financieel vangnet hebben. En dat heeft niet iedereen. Behalve de drie d’s had Duncan Stutterheim het financiële vangnet van z’n vader. Zijn eerste grote dansfeest in 1992 mocht mislukken. Het werd echter een succes en het begin van ID&T.

Docenten kunnen hun kennis verdiepen en verbreden door wat meer bij elkaar in de klas kijken. En voor studenten zijn de minoren een uitgelezen kans om een semester even ergens anders te neuzen. Een brede visie, kan nooit kwaad.