Jens de Goeij, afgelopen zomer afgestudeerd aan de opleiding Werktuigbouwkunde op de HU, staat donderdag in de finale van de Wim van der Hoek Award.
Deze award wordt sinds 2006 uitgereikt aan het grootste werktuigbouwkundig constructietalent. Verschillende hogescholen en universiteiten schuiven de beste scripties naar voren. Vervolgens is het aan de jury. Trajectum sprak met Jens de Goeij (24).
In het kort, waar gaat jouw scriptie over?
‘Samen met mijn bedrijfsbegeleider ben ik de uitdaging aangegaan om een mechanisch ontwerp te maken voor een onderdeel van een robot: de wafer handler transport robot. Een wafer is de grondstof voor elektronische chips, meestal in de vorm van een ronde plak. In wafers worden elektronische schakelingen met behulp van uv licht geschreven, om chips te produceren. De schakelingen zijn extreem klein, in de nieuwe machines tot wel 10 nanometer. Ter vergelijking: een baard groeit gemiddeld met 8 nanometer per seconde. De wafer handler transport robot transporteert wafers door de machine. Ik was verantwoordelijk voor het gedeelte dat de robot verticaal beweegt.’
Klinkt ingewikkeld. Wat was de grootste uitdaging bij het maken van het ontwerp?
‘Het is vooral moeilijk omdat het allemaal ontzettend klein is. Het zijn veel uitdagingen in één. Er mogen absoluut geen vuildeeltjes op de wafer komen, alles moet heel precies worden afgemeten en bepaalde onderdelen mogen niet te warm worden.’
Wat kun je winnen?
‘De winnaar krijgt 1000 euro, een trofee en een certificaat. Die trofee is gemaakt door studenten aan de Leidse Instrumentmakers School, een gespecialiseerde vakschool.’
Ben je zenuwachtig?
‘Een beetje.. Maar ik ben net begonnen op de Technische Universiteit in Eindhoven en dat geeft meer zenuwen. De universiteit is toch heel anders dan het hbo, maar het is heel interessant hoe je elke dag wordt uitgedaagd.’
Maak je kans om de prijs te winnen, denk je?‘
Dat is moeilijk te zeggen, ik ben heel benieuwd. Je kunt alleen de onderwerpen van anderen zien, je hebt geen inzicht in de aanpak. Ik denk wel dat mijn onderwerp het beste aansluit bij de wedstrijd. Maar ja, ik heb serieuze tegenstanders. En de meeste mensen hebben negen maanden om aan hun opdracht te werken terwijl ik er vier maanden aan heb gewerkt. Wat ik goed heb gedaan is het toepassen van de ontwerpen van technische innovaties van docent Inge Oskam. Daarnaast heb ik de constructieprincipes gevolgd en rekening gehouden met het in elkaar zetten van de robot: de Design for assembly methodiek.
Daarnaast heb ik de constructieprincipes gevolgd en rekening gehouden met het in elkaar zetten van de robot.’
Hoe kijk je terug op je scriptieperiode?
‘Als een hele leuke tijd. Ik zat er goed in. Af en toe droomde ik over m’n scriptie, maar het ging vrij soepel en ik ben blij met het resultaat. Mijn bedrijfsbegeleider was heel kritisch, dat heeft me uiteindelijk ook geholpen. De motivatie om naar de universiteit te gaan heb ik hier ook uitgehaald.’
De prijsuitreiking van de Wim van der Hoek Award is op donderdag 15 november in Veldhoven.
