Tristan Lof (28) studeert Journalistiek aan de HU.
Ik maakte mijn opleiding niet af. Na twee jaar Journalistiek gestudeerd te hebben besloot ik om mijn toekomst ergens anders te zoeken. Ik had net mijn uitwisseling in Zweden afgerond en ik was zo enthousiast geworden dat ik me gelijk ingeschreven had. Voor Scandinavië studies aan de Universiteit van Amsterdam.
Niet dat de journalistiek niets voor mij was. Elke krant die los en vast zat las ik. Ik was een trouwe lezer van de Correspondent en zat elke zondag om 21:05 aan de buis gekluisterd om Tegenlicht te kijken. Mijn nieuwsgierigheid werd gevoed. We maakten een audioreportage van cabaretgroep Comedy Cowboys. Ik interviewde een technologie-expert over het gevaar van Facebooks cryptovaluta. En werkte mee aan een crossmediale productie over het filmtheater Rialto in Amsterdam. Ik wist het zeker: ik werd journalist.
Toch stopte ik, nu 3 jaar geleden. Mijn honger naar kennis over Zweden was te groot. Zonder journalistieke opleiding zou ik ook de weg naar journalist vinden. Ik bedoel, hoeveel journalisten hebben er nou voor gestudeerd? Daarnaast lag de onderlinge concurrentie aan de HU mij veel te hoog. Elke keer dat we een nieuw idee moesten pitchen was een slagveld. Aan het einde van een blok moesten we een van onze medestudenten als ‘slechtst‘ en ‘best‘ bestempelen. Op de universiteit zou alles beter worden: geen groepsopdrachten, geen concurrentie, geen STAR-methode.
Nu het einde van mijn tijd aan de UvA nadert weet ik wel beter. Hoewel ik het dit keer wel zal afmaken, was het hier achteraf niet veel beter dan aan de HU. Ik heb veel over Zweden geleerd, maar ook veel oubollige teksten gelezen die nergens over gingen. Ik miste het filmen, de interviews en het experimenteren met van alles.
Misschien dat ik in september toch weer in de trein naar Utrecht zit…
