HU-studente Merel de Koning doet mee aan de landelijke actie #IkPas en drinkt 30 dagen niet. En dat terwijl ze jarig is en een paar goede feestjes op de planning heeft staan. In een wekelijkse blog vertelt ze hoe het bevalt. Vandaag: de kick-off.
Zo. Daar gaan we dan. Een maand niet drinken. Stiekem hoop ik dat ik dat helemaal niet zo moeilijk vind, want ik ben altijd degene die het hardste schreeuwt dat je geen alcohol nodig hebt om een feestje te bouwen. Toch is het juist tijdens feestjes dat ik het meeste drink, omdat dat zo gezellig is. Ongeveer een keer per maand sta ik te wankelen op mijn benen van de alcohol en schaam ik mij de volgende dag voor mijn acties. Of ik voel me zo beroerd dat ik denk dat ik nooit meer ga drinken. Maar een maand later is het dan toch weer raak. Waarom ik deze keer echt niet ga drinken? Omdat ik wel van een uitdaging houd. En dan is mijn lever ook weer blij met mij.
Alcohol is een maatschappelijk geaccepteerde substantie. Een wijntje bij het eten of een biertje in de middagzon is niet gek. Niemand kijkt er raar van op als er 's nachts mensen door de straten lopen te slingeren of in een steegje staan te pissen. Met Koningsdag wordt er de hele dag gezopen. Ik heb verder niks met de koninklijke familie, maar ook ik ben op Koningsdag op straat te vinden met een biertje in mijn hand. Want de verjaardag van de Koning, is een reden voor een feestje. En een feestje is een reden om te zuipen, toch?
Nou, niet dus. Deze maand heb ik twee feestjes en ben ik zelf ook nog jarig, maar geen bier voor mij deze keer! Ik sluit deze maand de biertap af. Op het moment dat ik me begeef tussen de straalbezopen studenten, kan het twee kanten op gaan: Ik lach ze keihard uit omdat ze zo dronken zijn, of ik word helemaal knettergek en ga me keihard ergeren. Ik ben benieuwd welke van de twee het zal worden.
